Σάββατο 10 Οκτωβρίου 2015

ΕΙΝΑΙ ΙΚΑΝΟΙ ΝΑ ΣΟΥ ΚΑΨΟΥΝ ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΓΙΑ ΝΑ ΤΗΓΑΝΙΣΟΥΝ ΔΥΟ ΑΥΓΑ...



Προχθές πήγα στη Βουλή για να παρακολουθήσω τις ομιλίες των αρχηγών για την παροχή ψήφου εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση. Έφυγα όταν άρχισε η ψηφοφορία έχοντας καταλήξει στο συμπέρασμα πως αυτή τη συνήθεια, που κρατάει από το 1990, πρέπει να την εγκαταλείψω.
Ακούγοντας τον πρωθυπουργό, να αναφέρεται σε αυτά που προτίθεται να κάνει και ενώ έχει, θέλω να ελπίζω, επίγνωση των όσων έχει υπογράψει στο δικό του μνημόνιο με τους εταίρους-δανειστές, θυμήθηκα τον άνδρα εκείνον που ρίχνεται σε μιά γυναίκα χωρίς ακόμη να εχει διεγερθεί και την ρωτάει: "Κυρία, θα σας πείραζε αν μένατε ακόμα ένα τέταρτο ενάρετη;".

Επιπροσθέτως, παρακολουθώντας τους ρήτορες, αλλά και τη συμπεριφορά των 300 του Μαυσωλείου, όπως αποκαλεί ο φίλος μου ο Στέφανος το Κοινοβούλιο, θυμήθηκα τη ρήση του Σαμφόρ -ήταν για τους ανθρώπους των γραμμάτων, αλλά ταιριάζει γάντι και στους πολιτικούς: Πολλοί άνθρωποι πιστεύουν ότι αγαπούν τη δόξα, ενώ δεν αγαπούν παρά τη ματαιοδοξία. Πρόκειται για δύο πράγματα διαφορετικά, και μάλιστα αντίθετα γιατί το ένα είναι πάθος μικρό, το άλλο μεγάλο. Ανάμεσα στη ματαιοδοξία και στη δόξα υπάρχει η ίδια διαφορά όπως ανάμεσα σ' ένας λιμοκοντόρο και σ' έναν εραστή.
Πάντως, και παρά την απογοήτευση που αισθάνθηκα για το επίπεδο της αντιπαράθεσης και την ποιότητα του κοινοβουλευτικού διαλόγου, την Πέμπτη που μας έρχεται θα ξαναπάω στο Μαυσωλείο.
Όχι γιατί έχω κάποια αγωνία αν θα ψηφιστεί το πολλαπλό(!) νομοσχέδιο σε ένα ή περισσότερα άρθρα, αλλά για να δω να επιβεβαιώνεται στα πρόσωπα των βουλευτών, που θα ψηφίζουν εφαρμοστικούς νόμους που μέχρι χθες κραύγαζαν ότι είναι επαίσχυντοι και οδηγούν την κοινωνία στην βαρβαρότητα, η άποψη ότι οι ιδέες των ανθρώπων είναι όπως τα χαρτιά και άλλα παίγνια.
Ιδέες, που άλλοτε θεωρούνταν επικίνδυνες και υπερβολικά τολμηρές έγιναν κοινές, σχεδόν τετριμμένες, έχοντας κατεβεί ίσαμε το επίπεδο ελάχιστα αξίων τους. Μερικές απ' όσες εμείς ονομάζουμε σήμερα θαραλέες οι απόγονοί μας θα τις θεωρούν αναιμικές, κοινότοπες και ενδεχομένως καταστροφικές και ηλίθιες.
Είμαι δε πεπεισμένος πως αποχωρώντας τα ξημερώματα της Παρασκευής και γνωρίζοντας το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας θα μονολογήσω πόσο δίκιο είχε αυτός που έλεγε: Μακάρι ο κακός να 'ναι τεμπέλης και ο ηλίθιος αμίλητος.
Και θα διαφωνήσω με όποιον τυχόν ήθελε υποστηρίξει πως το μόνο που εμποδίζει τον Θεό να στείλει ένα δεύτερο κατακλυσμό είναι ότι ο πρώτος δεν χρησίμεψε σε τίποτε. Και έναν και δύο και τρεις κατακλυσμούς έχει στείλει σε μας τους Έλληνες τα τελευταία χρόνια και μάλλον ετοιμάζεται να μας στείλει και τέταρτο εάν δεν προχωρήσουν οι συνομολογηθείσες, με τους εταίρους-δανειστές, μεταρρυθμίσεις και δεν επιτευχθεί επιτυχώς η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών στο χρόνο που πρέπει και με ποσά που αντέχουν οι μέτοχοι και διασφαλίζουν τον ιδιωτικό τους χαρακτήρα.
Και φυσικά θα εύχομαι να έχει άδικο ένας καλός μου φίλος, όστις χθες, την επομένη της παροχής ψήφου εμπιστοσύνης με πήρε τηλέφωνο για να μου πει: "Εσύ δεν τους ξέρεις καλά. Ετούτοι 'δω είναι ικανοί να σου κάψουν το σπίτι για να τηγανίσουν δυό αυγά". Εννοούσε την κυβέρνηση. Και είναι και ΣΥΡΙΖΑ, από ιδρύσεώς του και διακεκριμένος πολιτικός παράγων, ο αθεόφοβος...matrix

Δεν υπάρχουν σχόλια:

απο 11-01-09

Συνεργάτες