Δευτέρα 13 Ιανουαρίου 2020

Μόνη δικλίδα ασφαλείας το Σύνταγμα και οι νόμοι...

Η εκκένωση της κατάληψης στην οδό Ματρόζου 45 στο Κουκάκι, παραμονές των γιορτών, με τα τηλεοπτικά συνεργεία ειδοποιημένα και στημένα για να καταγράψουν το γεγονός, και η «πολιορκία» της διπλανής μονοκατοικίας και των ενοίκων της από τις ειδικά εκπαιδευμένες μονάδες της ΕΛ.ΑΣ. προκάλεσαν έναν...

νέο κοινωνικό διχασμό. «Οι μεν» και «οι δε», όσοι υποστηρίζουν τη μια ή την άλλη πλευρά, όσοι υποστηρίζουν τις εκκενώσεις, αλλά αντιτάσσονται σε κάθε υπέρβαση εξουσίας ή παραβίαση συνταγματικά κατοχυρωμένων δικαιωμάτων. Η υπόθεση βρίσκεται ήδη στα δικαστήρια. Οχι όμως και για το πλήθος των αυτόκλητων υπερασπιστών της μιας ή της άλλης πλευράς, που πλημμύρισαν με «πληροφορίες» και «ρεπορτάζ» το Διαδίκτυο και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.

Η «Κ», στην προσπάθειά της να παραμείνει ψύχραιμη και αντικειμενική, κάλυψε το θέμα με ρεπορτάζ και πολυφωνική αρθρογραφία. Σήμερα δίνει τον λόγο στον σκηνοθέτη Δημήτρη Ινδαρέ, που κατοικεί στη μονοκατοικία της οδού Ματρόζου 47, μαζί με τη σύζυγό του, αρχιτέκτονα, Ερση Σπαρτιώτη και τους δύο γιους του, τον ένα ασκούμενο δικηγόρο και τον άλλο φοιτητή Αρχιτεκτονικής στην Πάτρα. Οι εικόνες του ίδιου, μαζί με τους δύο γιους του, δεμένων πισθάγκωνα στην ταράτσα του σπιτιού τους, με τους άνδρες των εκαμ να τους κρατούν στο έδαφος, προκάλεσαν έντονες αντιδράσεις.

Η διαφυγή

Επισκεφθήκαμε τον κ. Ινδαρέ στο σπίτι στο Κουκάκι. Παραθέτουμε τον διάλογο, με πρώτη την ερώτηση των ημερών: από πού διέφυγαν οι καταληψίες. «Η διερεύνηση του πώς διέφυγαν οι καταληψίες είναι δουλειά της αστυνομίας, που όμως περιορίστηκε, όπως φαίνεται, στη δική μας αναίτια και βιαστική σύλληψη, αντί να προχωρήσει στην εξονυχιστική έρευνα του άλλου όμορου ακινήτου, μιας επταώροφης πολυκατοικίας με 40 κουδούνια... Ο ακάλυπτος της κατάληψης εφάπτεται με τον ακάλυπτο της πολυκατοικίας σε δύο τουλάχιστον επίπεδα, αθέατα από τους γύρω δρόμους, προσφέροντας επιλογές διαφυγής και αναμονής μέχρι να περάσει η “μπόρα”. Αντιθέτως, κάθε σημείο του δικού μας σπιτιού είναι ορατό από παντού. Φαντάζεται κανείς πως μια σωστή επιχείρηση λαμβάνει υπόψη αυτές τις παραμέτρους... Οσο για τα παιδιά μας, δεν είχαν καμία σχέση με την κατάληψη. Από την αρχή της επέμβασης και καθ’ όλη τη διάρκεια των συγκρούσεων της αστυνομίας με τα άτομα της κατάληψης, σύμφωνα με αδιαμφισβήτητες μαρτυρίες αλλά και φωτογραφίες και βίντεο, βρίσκονταν στο μπαλκόνι του σπιτιού μας και παρακολουθούσαν από εκεί, όπως όλοι οι γείτονες, τα γεγονότα».

– Είστε ένας άνθρωπος μετριοπαθής, όπως πιστεύουν όλοι όσοι σας γνωρίζουν. Χτυπάει η αστυνομία το κουδούνι και σας ζητάει να τη διευκολύνετε να κάνει τη δουλειά της. Γιατί αρνηθήκατε;
– Δεν αρνήθηκα. Υπήρχε ένα σκηνικό μάχης, με πυροβολισμούς, φωνές, πτώσεις αντικειμένων. Μου χτυπάει το κουδούνι ένας άνθρωπος λουσμένος με μπογιές, εκτός εαυτού. Με κρυμμένα χαρακτηριστικά, χωρίς διακριτικά ή κάποιο στοιχείο ταυτότητας. Του έκανα την ερώτηση που θα έκανε κάθε ενεργός πολίτης: αν υπάρχει εισαγγελέας ή κάποια νόμιμη άδεια. Εκανε μεταβολή και έφυγε. Αν υπήρχε εισαγγελέας, θα ήταν περιττός κάθε διάλογος. Ο αστυνομικός θα συνέχιζε την πορεία του μέσα από το σπίτι, προστατεύοντάς μας από άσκοπες παρεξηγήσεις και τριβές και βέβαια από την έκθεσή μας σε υψηλού ρίσκου κινδύνους. Το ερώτημά σας, λοιπόν, θα έπρεπε να απευθύνεται στις αρχές. Γιατί η αστυνομία χτύπησε την πόρτα και ζήτησε να περάσει μέσα από το σπίτι μου χωρίς να έχει φροντίσει να έχει στα χέρια της όλα τα απαραίτητα νομικά εχέγγυα, ως όφειλε;

– Ακούτε θόρυβο στην ταράτσα σας και ξέρετε ότι υπάρχει «σκηνικό μάχης», όπως λέτε. Γιατί ανεβαίνετε; Γιατί εκθέσατε τον εαυτό σας σε έναν άσκοπο κίνδυνο;
– Δεν θεώρησα ότι κινδύνευα. Η ταράτσα του σπιτιού μου είναι σπίτι μου. Δεν είναι κοινόχρηστος χώρος. Ανέβηκα να δω τι συμβαίνει στο σπίτι μου. Εκεί είδα τους άνδρες των ΕKAM, ανάμεσά τους και τον άνδρα που μου είχε χτυπήσει την πόρτα. Πού να φανταστώ πως θα αντιμετωπίζαμε αυτή τη βάναυση εκδικητική συμπεριφορά επειδή δεν κατάφεραν να συλλάβουν αυτούς που κυνηγούσαν.

– Σας κατηγόρησαν ότι προσπαθήσατε να αφαιρέσετε το όπλο του αστυνομικού.
– Από πολύ νωρίς η αστυνομία άρχισε να διαδίδει διάφορα για να συγκαλύψει την αποτυχία της. Αυτό ειδικά δεν υπάρχει ούτε στο κατηγορητήριο. Οπως επίσης εξόφθαλμα ψευδής είναι και ο ισχυρισμός ότι τα παιδιά μας ήταν στην κατάληψη και έφυγαν από τη μια ταράτσα στην άλλη, ενώ οι άνδρες των EKAM τα καταδίωκαν. Η αλήθεια ειπώθηκε από την αρχή τόσο από εμάς όσο και από μεγάλο αριθμό ανθρώπων που έβλεπαν τα παιδιά στο μπαλκόνι του σπιτιού μας να παρακολουθούν τα γεγονότα. Από την αρχή. Την ώρα που από το κτίριο της κατάληψης έπεφταν τούβλα, μπογιές και πυροσβεστήρες, βρίσκονταν και τα δύο συνεχώς στο μπαλκόνι μας, σε κοινή θέα. Τα βίντεο, οι φωτογραφίες, οι μαρτυρίες ήταν διαθέσιμα από την αρχή. Ενώ από την πλευρά της αστυνομίας κάπου χάθηκε το drone που επόπτευε την επιχείρηση...

Διαβάστε ολόκληρη τη συνέντευξη εδώ

Πηγή: kathimerini.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια:

απο 11-01-09

Συνεργάτες