Η Πελώνη και ο Φαρισαίος...

Η Πελώνη και ο Φαρισαίος...

Δημήτρης Ψαρράς

Tο κυβερνητικό στέλεχος που έσπευσε πρώτο να υπερασπιστεί την Αριστοτελία Πελώνη για όσα έσουρνε στη Ν.Δ. και στα στελέχη της προτού της ανατεθεί ο ρόλος της κυβερνητικής εκπροσώπου ήταν ο ειδικευμένος σε ζητήματα ψηφιακής κωλοτούμπας Αδωνις Γεωργιάδης. Βέβαια, δεν είναι καθόλου πειστικό το επιχείρημα που επιστράτευσε ο αντιπρόεδρος της... Ν.Δ. ότι «η κ. Πελώνη τα tweet της τα έχει γράψει ως δημοσιογράφος και ήταν ασφαλώς δικαίωμά της και υποχρέωσή της ως δημοσιογράφος να ασκεί κριτική και στη Ν.Δ. τότε και στα στελέχη της».

Γιατί βέβαια αυτές οι αναρτήσεις της Αρ. Πελώνη δεν ασκούσαν «κριτική» προς τα στελέχη της Ν.Δ. ή «επιδοκιμασία» προς τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ. Ηταν απλώς αυθαίρετες ειρωνείες, καταγγελίες και ύμνοι. Δήλωναν δηλαδή μόνο μια πολιτική στράτευση της συντάκτριας. Πώς αντιστράφηκαν όλα αυτά, παραμένει έως σήμερα μυστήριο.

Πρέπει, βέβαια, να αναγνωριστεί στον κ. Γεωργιάδη ότι ειρωνευόμενος τον παλιό του συναγωνιστή Κυριάκο Βελόπουλο, που θέλησε να αξιοποιήσει τις αντιδεξιές εξάρσεις της κυρίας Πελώνη, πρόλαβε να κάνει και τη δική του αυτοκριτική: «Για εμένα τον ίδιο θα μπορούσε να ασκηθεί η ίδια κριτική για πάρα πολλές δηλώσεις του παρελθόντος. Εμείς που είμαστε έμπειροι στην πολιτική γνωρίζουμε πως όλα κρίνονται στον κατάλληλο πολιτικό χρόνο».

Αν έμενε σ’ αυτή τη φράση ο κ. αντιπρόεδρος, δεν θα άξιζε να τη σχολιάσει κανείς, όσο κι αν το επιχείρημα του «κατάλληλου πολιτικού χρόνου», κατά τον οποίο μπορούμε να υποστηρίζουμε μια θέση ή την εντελώς αντίθετη, είναι ο ορισμός του πολιτικού οπορτουνισμού. 

Ομως ο κ. Γεωργιάδης προχώρησε παρακάτω: «Είναι και προς τιμήν της που δεν τα έσβησε. Την προτιμώ που δεν τα έσβησε. Ξέρω πολλούς που παίρνουν καρέκλα και το πρώτο που κάνουν είναι να τα σβήνουν. Ούτε εγώ τα έχω σβήσει. Διότι αυτά είναι ιστορικά γεγονότα και την ιστορία δεν μπορείς να την παραγράψεις».

Αμα δεν ξέρεις πού να σταματήσεις τη φράση σου, κινδυνεύεις να εκτεθείς ανεπανόρθωτα. Γιατί εκείνος που μόλις «πήρε καρέκλα» το «πρώτο που έκανε» ήταν να σβήσει τις αναρτήσεις του ήταν ο ίδιος ο κ. Γεωργιάδης. Η δήλωσή του «ούτε εγώ τα έχω σβήσει» είναι χοντροκομμένο ψέμα. 

Οπως έχουμε αποδείξει, μόλις μεταπήδησε από το ΛΑΟΣ του Γ. Καρατζαφέρη στη Ν.Δ. του Αντ. Σαμαρά, φρόντισε να διαγράψει αμέσως τις αναρτήσεις του στις οποίες καταφερόταν με βαριές εκφράσεις εναντίον των στελεχών της Ν.Δ. (Ιός, «Το σβησμένο τεφτέρι του Αδώνιδος», «Εφ.Συν.», 21.12.2013).

Επειδή, μάλιστα, αυτό δεν ήταν καθόλου εύκολο, εφόσον είχε τμήμα υπό τον μετριόφρονα τίτλο «Εκκλησία του Δήμου», όπου αντάλλασσε απόψεις με οπαδούς του ΛΑΟΣ και της Χρυσής Αυγής, ο κ. Γεωργιάδης κατάργησε εντελώς τον ιστότοπο και τον «ανακαίνισε», με αμιγώς νεοδημοκρατικό περιεχόμενο.

Το κακό για τον κ. αντιπρόεδρο είναι ότι χάρη στο πολύτιμο «Αρχείο Ιντερνετ» (www.archive.org) είναι αποθηκευμένες οι περισσότερες από τις επίμαχες ιστοσελίδες και μπορεί να τις αναζητήσει καθένας.

Σε όσα είχαμε αποκαλύψει τότε, προσθέτουμε ενδεικτικά τη γνώμη του για τους δύο διαδοχικούς αρχηγούς του στη Ν.Δ.

■ Για τον Αντώνη Σαμαρά: «Μα είναι φυσικό. Ο δήθεν “αντιμνημονιακός” μεγάλος επαναστάτης κ. Σαμαράς, δεν θέλει εκλογές, δεν θέλει δημοψήφισμα, δεν θέλει συγκυβέρνηση, δηλ. τι θέλει; Tο ΠΑΣΟΚ στην εξουσία να πάρει τα μέτρα και μετά να έλθει ο κ. Σαμαράς και να μας λέει: “δεν φταίω εγώ, εγώ εφαρμόζω αυτά που ψήφισε το κακό ΠΑΣΟΚ...” Μα ποιος τους πιστεύει πια αναρωτιέμαι» (1.6.2011).

■ Για τον Κυριάκο Μητσοτάκη, ο οποίος ως βουλευτής της Ν.Δ. είχε προτείνει τη μείωση του αριθμού των βουλευτών από 300 σε 200, την κατάργηση βουλευτικών προνομίων (συντάξεις, επιδόματα, αυτοκίνητα), ακόμα και το κλείσιμο του Καναλιού της Βουλής, ο Αδ. Γεωργιάδης είχε αφιερώσει ειδικό κεφάλαιο με τον τίτλο «Πρόταση σοκ από Κυριάκο Μητσοτάκη»: «Τότε, με την ίδια λογική γιατί να καταργήσουμε μόνον τους 100; όλους!» (9.6.2011) «[Ετσι] θα πηγαίνουν [στη Βουλή μόνο] οι ζάμπλουτοι, π.χ. Μητσοτάκης» (10.6.2011).

«Προτάσεις τύπου Μητσοτάκη, εάν εφαρμοστούν, απλώς θα κάνουν τις εκλογές καθαρά τυπική και στημένη διαδικασία» (11.6.2011). «Τι έχει κάνει για την Ελλάδα ή για την Ν.Δ. ο κ. Μητσοτάκης ώστε να εκλέγεται στις πρώτες θέσεις της μεγαλύτερης εκλογικής περιφέρειας της χώρας; Και αφού εξελέγη και μάλιστα πρώτος, μετά τι έκανε;» (12.6.2011).

Με ανάλογο τρόπο στόλιζε τότε ο κ. Γεωργιάδης τους σημερινούς συναδέλφους του στα κυβερνητικά έδρανα. Λ.χ. «ο κ. Κικίλιας, επιλογή του κ. Σαμαρά για την Περιφέρεια Αττικής απεδείχθη ότι ήταν ο οδηγός του ζεύγους Λιάγκα-Σκορδά» (30.8.2011), κ.λπ. Υπάρχουν εκατοντάδες παρόμοιες αναρτήσεις.

Ολα αυτά δεν θα είχαν μεγάλη σημασία αν δεν συνοδεύονταν από μια σειρά δημόσιων τοποθετήσεων, στις οποίες ο τότε γραμματέας του ΛΑΟΣ ασκούσε κριτική στη Ν.Δ. από τα ακροδεξιά, με θέσεις που στη συνέχεια υιοθέτησαν ως αρχηγοί της Ν.Δ. ο Σαμαράς και ο Μητσοτάκης. Οι ύμνοι στα μνημόνια, στο ΔΝΤ, στην αντιμεταναστευτική υστερία, στην πολιτική Ορμπαν μπήκαν από το 2012 στην ατζέντα της Ν.Δ., μαζί με την προσχώρηση των στελεχών του ΛΑΟΣ. Εντελώς ενδεικτικά ξεχωρίζω από τα σβησμένα:

■ Ο κ. Γεωργιάδης είχε προτείνει το κλείσιμο της ΕΡΤ δύο χρόνια προτού το αποφασίσει ο κ. Σαμαράς: «Θα μπορούσαμε να συγχωνεύσουμε την ΕΤ1 με το Κανάλι της Βουλής. Δηλ. στην πραγματικότητα να κλείναμε την ΕΤ1» (13.6.2011).

■ Είχε επίσης εισηγηθεί όσα κάνει τώρα ο κ. Χρυσοχοΐδης με την κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου και την αστυνομοκρατία στα ΑΕΙ: «Εμείς θα είμαστε εκεί [στα Πανεπιστήμια] για να ζητούμε να μπει η Αστυνομία μέσα και να τους βγάλει σηκωτούς. Μην ανησυχείτε, ό,τι και να λένε, η κατάργηση του ασύλου στη συλλογική αντίληψη είναι θέση ΛΑΟΣ» (28.8.2011).

Αυτές οι σβησμένες αναρτήσεις δεν εκθέτουν βέβαια τον κ. Γεωργιάδη, αλλά τους δύο τελευταίους αρχηγούς του, γιατί αποδεικνύουν ότι οι κυβερνήσεις της Ν.Δ. εφαρμόζουν πολιτική ΛΑΟΣ χωρίς τον Γ. Καρατζαφέρη και εξηγούν την ευκολία με την οποία Γεωργιάδης, Πλεύρης, Βορίδης ανέλαβαν αμέσως ηγετικά πόστα...

efsyn.gr