H απίστευτη ιστορία της Ηριάννας Β.Λ.
Σε πρόσωπο την ημερών έχει εξελιχθεί η Ηριάννα, προφανώς χωρίς να το
θέλει, αφού από τη μια παραμένει στη φυλακή με ανύπαρκτα αποδεικτικά
στοιχεία και από την άλλη αποτελεί αφορμή παρέμβασης κυβερνητικών
στελεχών αλλά και «στόχο» για την άποψη του κάθε άσχετου.
Το ζευγάρι πίστεψε ότι η περιπέτεια είχε τελειώσει, όμως σχεδόν δύο χρόνια αργότερα, τον Ιανουάριο του ’13, συλλαμβάνεται η Ηριάννα με την κατηγορία της ένταξης και συμμετοχής σε τρομοκρατική οργάνωση. Ενημερώνεται ότι σε έναν γεμιστήρα όπλου που είχε εντοπιστεί τον Νοέμβριο του ’11 στην Πανεπιστημιούπολη Ζωγράφου, ανιχνεύθηκε μέρος του DNA της. Μετά την απολογία της, πάντως, αφήνεται ελεύθερη με περιοριστικούς όρους.
Πεπεισμένη ότι η αλήθεια θα φανεί στη δίκη, η Ηριάννα επιχειρεί να συνεχίσει τη ζωή της, να επιστρέψει σε μια κανονικότητα. Ολοκληρώνει το μεταπτυχιακό της και ξεκινάει το διδακτορικό, εργαζόμενη παράλληλα στο Διδασκαλείο. Οι συνεργάτες της και οι καθηγητές της μένουν εντυπωσιασμένοι από την απόδοση και την επιμέλειά της. Όταν δύο φορές χρειάστηκε να ταξιδέψει στο εξωτερικό για να παραστεί σε διεθνή συνέδρια, υπέβαλε αίτημα άρσης των περιοριστικών όρων, που εγκρίθηκε από το Συμβούλιο Εφετών, ενώ ένα παραπεμπτικό βούλευμα σημείωνε πως «κανένα στοιχείο που να τη συνδέει με την οργάνωση “ΣΠΦ” δεν βρέθηκε από την άρση τόσο του τηλεφωνικού όσο και του τραπεζικού απορρήτου». Έχοντας αναθαρρήσει από τις παραπάνω ενδείξεις, η Ηριάννα επιχειρεί να αποδείξει την αθωότητά της πέραν πάσης αμφιβολίας. Απευθύνεται στο μοναδικό εξειδικευμένο κέντρο στην Ελλάδα για ελέγχους DNA παραγγέλνοντας τεχνική έκθεση στον κ. Γεώργιο Φιτσιάλο, διδάκτορα Μοριακής Βιολογίας και Γενετικής του Πανεπιστημίου Nice Sophia Antipolis της Γαλλίας και γενικό διευθυντή του Ευρωπαϊκού Κέντρου Γενετικής και Ταυτοποίησης DNA. Όταν όμως ο κ. Φιτσιάλος ζητεί να πραγματοποιήσει έλεγχο του δείγματος, η αστυνομία απαντά ότι αυτό έχει «τελειώσει». Στην έκθεση του όμως αναφέρει ότι «Το υλικό που χρησιμοποιήθηκε χαρακτηρίζεται υλικό χαμηλής ποσότητας και ποιότητας, καθώς βρίσκεται κάτω από το όριο των 200 pg/αντίδραση και κατά τη γενετική ανάλυση απέδωσε ένα μη πλήρες και κακής ποιότητας γενετικό προφίλ». Μολονότι το μοναδικό στοιχείο εις βάρος της είχε καταρρεύσει, στη δίκη η εισαγγελέας τη ρωτούσε επίμονα «γιατί δεν χώρισε» τον (αθώο) κατηγορούμενο λες και αυτό αποτελεί αποδεικτικό στοιχείο. Την 1η Ιουνίου ανακοινώθηκε η απόφαση: 13 χρόνια κάθειρξη χωρίς αναστολή. Δεν της αναγνωρίστηκε κανένα ελαφρυντικό, ούτε καν του πρότερου έντιμου βίου, ενώ χθες ήρθε η απόρριψη του αιτήματος της Ηριάννας, για αναστολή στην εκτέλεση της ποινής της την οποία αποφάσισε το Πενταμελές Εφετείο Αθηνών, κάνοντας δεκτή σχετική εισαγγελική πρόταση. Η απόφαση του Δικαστηρίου ελήφθη κατά πλειοψηφία τριών έναντι δύο, ενώ έγινε δεκτή με αποδοκιμασίες από αλληλέγγυους της 29χρονης, που είχαν συγκεντρωθεί στη δικαστική αίθουσα. Νωρίτερα, ο εισαγγελέας είχε υποστηρίξει ότι εάν αφεθεί ελεύθερη, είναι πολύ πιθανόν να τελέσει νέα όμοια αδικήματα. Επίσης κατά τον εισαγγελικό λειτουργό, η διδακτορική διατριβή της Ηριάννας βρίσκεται στην πρώτη φάση της και άρα σε όχι τόσο σημαντικό στάδιο που να συντρέχει υπέρμετρη βλάβη. Παραδέχθηκε ωστόσο πως βλάπτεται η ενασχόληση της με την διδασκαλία, αυτή όμως είναι μια συνέπεια του εγκλεισμού της.
Τέλος, να σημειώσουμε ότι ο εισαγγελέας που εισηγήθηκε να απορριφθεί η αίτηση της Ηριάννας Β.Λ. κατηγορείται ως χρυσαυγίτης επειδή είχε προτείνει την αποφυλάκιση Μιχαλολιάκου όταν είχε παρέλθει το 18μηνο, δηλαδή για την τήρηση ενός, καλώς ή κακώς, νόμου του κράτους που σε άλλες υποθέσεις, όπως για παράδειγμα στην περίπτωση του Σακκά, προκάλεσε σφοδρές διαμαρτυρίες όταν καταπατήθηκε.
Διαβάστε τις απόψεις δύο δημοσιογράφων για το συγκεκριμένο θέμα:
«Ξεκινώντας από τα βασικά, πιστεύω ότι η Ηριάννα έπρεπε να αποφυλακισθεί μέχρι την εκδίκαση της έφεσής της. Στο πρόσωπό της, είδα εμένα, είδα φίλους, είδα επιλογές. Πάνω από όλα είδα για ακόμα μία φορά το μένος της αντιτρομοκρατικής, τα άλματα του τρομονόμου, την απώλεια του δικαιώματος στην αθωότητα. Το είδαμε και στον Θεοφίλου και αν εκεί η αντίδρασή μας δεν ήταν μαζική, ο αρχικός μας φόβος επιβεβαιώθηκε. Ψάχνουν για θύματα και όταν μπουν στη φυλακή "όλα είναι καλά"... Αναρωτιέμαι, αν μπουκάρει και εδώ κανένας ισλαμοφασίστας, αλήθεια ως που θα περιοριστούν τα όρια μας και οι ζωές μας; Με σόκαρε η ερώτηση της έδρας "Γιατί δεν τον χώριζες;" Αυτόν τον αθώο, σύμφωνα με απόφαση του δικαστηρίου, που "εξαιτίας" του έχασες την κανονικότητα στη ζωή σου. Που έτρεχες στα τμήματα, έμπλεξες με δίκες και σήμερα είσαι πίσω από τα κάγκελα, με το βαρίδι των 13 χρόνων. Η τόσο σοκαριστική αυτή διατύπωση, ότι μπορείς να σταθείς σε ένα δικαστήριο, με αποδεικτικά στοιχεία τις κοινωνικές σου σχέσεις και ένα τελειωμένο και λειψό δείγμα DNA. Και έχοντας πει όλα αυτά, συνεχίζω να πιστεύω ότι ο μόνος τρόπος να δικαιωθεί η Ηριάννα είναι οι ίδιοι οι θεσμοί που την γκρέμισαν, να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων και να δικάσουν ορθά. Και αμετάκλητα. Δεν μπορούσαν να της γυρίσουν πίσω το χαμένο χρόνο. Δεν μπορούν να επαναφέρουν το τσακισμένο νευρικό της σύστημα. Μπορούν να τη δικάσουν δίκαια. Και αυτή η πίστη μου στους θεσμούς, οφείλει να παραμείνει ακλόνητη και αταλάντευτη για να μην πάρουμε όλοι φόρα να χτυπήσουμε το κεφάλι μας στο τοίχο. Θεσμός η δικαιοσύνη θεσμός και η πολιτική εξουσία. Και σαφής και απαραβίαστη η διάκριση των εξουσιών. Από τη θέση του Υπουργού και δη Δικαιοσύνης, οφείλεις να διαφυλάξεις του θεσμούς. Όσο μπορείς να διαφυλάξεις την ιδεολογία σου, αλλά και τη θεσμική σου θέση. Και όχι να εκφράζεις γνώμη για μία δικαστική απόφαση από το βήμα της Βουλής.
Μακάρι την γνώμη σου να την είχαν οι πολλοί - μακάρι να μην ήμασταν αυτή η μειοψηφία. Μακάρι να μπορείς να πεις τη γνώμη σου, μακριά από βία, μακριά από καταστολή».
Αντιγόνη Φάκου – Δημοσιογράφος
«Η υπόθεση της Ηριάννας είναι από αυτές που φαίνονται πολύ απίστευτες για να είναι αληθινές. Με βάση τα όσα λέει η υπεράσπιση, τουλάχιστον, καταδικάστηκε μια φέρελπις επιστήμονας σε 13 χρόνια φυλάκιση χωρίς αναστολή για συμμετοχή σε τρομοκρατική οργάνωση, με βάση ένα δείγμα DNA αμφιβόλου ισχύος. Μόνο και μόνο επειδή ο σύντροφός της ήταν αναρχικός και είχε επαφές με άτομα του αντιεξουσιαστικού χώρου (ναι, not my cup of tea). Ανθρώπινα, έχω κάθε πρόθεση να πιστέψω ότι η δικαιοσύνη έκανε λάθος πρωτόδικα. Και είναι πολύ πιθανό να έκανε λάθος. Όπως όλοι οι κλάδοι αυτής της χώρας, έτσι και η δικαιοσύνη περνά κρίση ευθυκρισίας και ταχύτητας. Χωρίς, όμως, γνώση της δικογραφίας, χωρίς γνώση του σκεπτικού της απόφασης, πώς μπορώ να μιλήσω για δικαστικό πραξικόπημα; Δεν μπορώ και δεν το κάνω, γιατί δεν βλέπω τη δικαιοσύνη ως "απέναντι". Ανθρώπινα, λοιπόν, μακάρι, αν η πρωτόδικη απόφαση ήταν βασισμένη σε πλημμελή τεκμηρίωση, να ανατραπεί σε δεύτερο βαθμό. Και, μακάρι, αν η κοπέλα είναι αθώα, να δικαιωθεί σύντομα, αν και δυστυχώς κανείς δεν θα της επιστρέψει τα χαμένα της χρόνια στη φυλακή. Αλλά, λίγο έλεος με τη δομική πια αμφισβήτηση των θεσμών που αυτά τα χρόνια έχουν αποτρέψει, έστω και με λάθη και παραλείψεις, την ολική αποσύνθεση της χώρας. Και ακόμα περισσότερο έλεος με τις παρόλες για πραξικοπήματα».
Γιώργος Ευγενίδης – Δημοσιογράφος klik
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου