Η «κλοπή» δεν πέρασε...

Η «κλοπή» δεν πέρασε...

Υστερα από 15 χρόνια απίστευτης εκκρεμοδικίας, με πρόσφατη απόφασή του το Πολυμελές Πρωτοδικείο Αθήνας δικαίωσε το Ελληνικό Δημόσιο, αποδίδοντας επιτέλους το αποκαλούμενο Συνδετικό Κτίριο στο Νοσοκομείο του Ερυθρού Σταυρού στους...

Αμπελόκηπους, ανοίγοντας τον δρόμο ώστε να καλυφθούν οι τεράστιες λειτουργικές ανάγκες -ειδικά ως προς τις εφημερίες- που έχει ένα από τα πέντε μεγαλύτερα νοσοκομεία της Αθήνας.

Το θέμα είχε αναδείξει η «Εφ.Συν.» («Θέλουν να φάνε κομμάτι του δημόσιου νοσοκομείου!», 18.3.2018), όταν είχαμε αποκαλύψει με ποιο τρόπο το ιδιωτικό «Ερρίκος Ντυνάν», μαζί με το Σωματείο του Ερυθρού Σταυρού και την κατασκευαστική ΒΑΚΩΝ Α.Ε. επιχειρούσαν από τη δεκαετία του 1990 και επί 25 χρόνια να αποκτήσουν έκταση η οποία ανήκει στο Νοσοκομείο του Ερυθρού Σταυρού και στην οποία στεγάζονται δεκάδες κλινικές και νευραλγικά τμήματα για τη λειτουργία του.

Η απόφαση, την οποία χαιρέτισε με ενθουσιασμό ο αναπληρωτής υπουργός Υγείας Π. Πολάκης, δίνοντας διαδικτυακά συγχαρητήρια στον διοικητή του νοσοκομείου Θύμιο Γεωργόπουλο, αποτρέπει κάθε κίνδυνο στη συνέχιση της λειτουργίας του δημόσιου νοσοκομείου, ενώ υποχρεώνει το Σωματείο Ερυθρός Σταυρός να καταβάλει το ποσό των 41.704.000 € με τον νόμιμο τόκο.

«Το ζητούμενο τώρα είναι να μη μείνει και πάλι αχρησιμοποίητο το τμήμα εκείνο του Συνδετικού Κτιρίου που είναι σήμερα άδειο. Με ελάχιστα χρήματα και μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα μπορεί να δημιουργηθεί ένα απαραίτητο πρότυπο τμήμα έκτακτων περιστατικών (ΤΕΠ). Δεν πρέπει να συνεχιστεί η σημερινή κατάσταση, όπου η εφημερία με τους πολυτραυματίες γίνεται στον ίδιο χώρο με τα τακτικά ιατρεία», μας εξηγεί ο Θύμιος Γεωργόπουλος.

Η αρχή της οδύσσειας

Τον Απρίλιο του 2003, το «Ερρίκος Ντυνάν» αμφισβήτησε για πρώτη φορά το δικαίωμα χρήσης του νοσοκομείου επί οικοπέδου που περιλάμβανε και το συνδετικό κτίριο, το οποίο, όπως ισχυριζόταν, «έχει καταληφθεί από το δημόσιο νοσοκομείο και χρησιμοποιείται αυθαίρετα και μη νόμιμα».

Tο νοσοκομείο του Ερυθρού άσκησε στις 3 Ιουλίου 2003 αγωγή κατά του Σωματείου του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού, του Ιδρύματος «Ερρίκος Ντυνάν» και της κοινοπραξίας Βάκων, ζητώντας να αναγνωριστεί το δικαίωμα χρήσης στο οικόπεδο των 7.780 τ.μ. και των επ’ αυτού κτιριακών εγκαταστάσεων εμβαδού 8.840 τ.μ., βάσει αρχικής σύμβασης του 1985 που κυρώθηκε το 1988.

Υστερα από χρόνια «βολικών» για τα ιδιωτικά συμφέροντα καθυστερήσεων και δικαστικών παρεμβάσεων, το σκηνικό επιδεινώθηκε με τον πλειστηριασμό του νοσοκομείου «Ερρίκος Ντυνάν» το 2014, με αποτέλεσμα την αναγκαστική αλλαγή του νομικού και πραγματικού καθεστώτος του, κατά συνέπεια αντιδικούσε πλέον το δημόσιο νοσοκομείο με την Ημιθέα Α.Ε., φερόμενη ως διάδοχο του «Ερρίκος Ντυνάν».

Σε δηλώσεις του στην «Εφ.Συν.» ο διοικητής του Νοσοκομείου Θ. Γεωργόπουλος υπογράμμισε τον αρνητικό ρόλο των διοικήσεων Ανδρέα Μαρτίνη (κυρίως) και Αντώνη Αυγερινού στη δικαστική υπόθεση: «Δεν αντιλαμβάνομαι γιατί ο υπόδικος Μαρτίνης ζητά συνεχώς να επικοινωνήσει μαζί μας με αφορμή αυτήν την υπόθεση. Αλλά και η διοίκηση Αυγερινού δεν έκανε τίποτε απολύτως προς το δημόσιο συμφέρον ώστε να αποδοθεί το κτίριο στο νοσοκομείο του Ερυθρού Σταυρού»...

efsyn.gr