Το σπιτι του Μιχαλη Σογιουλ στη πλατεια Αμερικης αναπαλαιωθηκε και μαντεψτε τι εγινε!!!!!

Το τραμ το τελευταιο...

Της τρελλης

Λιγο μετα την πλατεια Αττικης, υπαρχει ενα στενάκι καθετο στην οδο Λιοσιων, η οδος Βεργας...
Στη γωνια υπαρχει ενα παλιο νεοκλασσικο σπιτι, χρονια τωρα ρημαγμενο, ενα απο τα πολλά που υπαρχουν στην περιοχη, απομειναρια αλλων εποχων και μιας αλλης Αθηνας.  Το σπιτι του Μιχάλη του Σουγιουλ...  Το σπιτι οπου εζησε, μεγαλωσε τις κορες του, και δημιουργησε τραγουδια που ακομα σιγοτραγουδαμε με χαμογελο.  Το τελευταιο διαστημα, καποιος αρχισε να αναπαλαιωνει το σπιτι, και χαζα σκέφτηκα οτι να, αναγνωρισαν ενα κομματι πολιτισιτικης κληρονομιας τουτης της πολυπαθης περιοχης, καποιοι αποφασισαν να σωσουνε τουτο το νεοκλασσικο μαζι με τις αναμνησεις που κουβαλα μαζι του.. Η αναπαλαιωση προχωρουσε, το σπιτι αποκτουσε σιγα σιγα την ομορφια και την αρχοντια μιας αλλης εποχης... Και τωρα η αναπαλαιωση τελειωσε:  Ολοκληρωθηκε με το μεγαλο και παραταιρο κοκκινο
λαμπακι πανω απο την αρχοντικη του εισοδο,  Ακολουθωντας τη μοιρα των διπλανων του σπιτιων, εγινε κι αυτο ενας ανακαινισμενος οικος ανοχης..
Το προσεξα σημερα, κι εφυγα με μια γευση πικρη στο στομα.
Λιγο σα να ακουγα καπου μακρια τον ηχο απο ενα καμπανακι να χανεται, προς τα πανω, προς τα στενα της Κυψελης που αφησε την τελευταια της πνοη η Σπεραντζα, και λιγο πιο πανω, πανω απο τις κεραιες των πολυκατοικιων, σε οτι εμεινε απο τον αττικο ουρανο και κεινη  την παλια Αθηνα...