Η πιο συχνή και μονότονη ερώτηση που μου κάνουν, φίλοι και γνωστοί, από τότε που σχηματίστηκε η τρικομματική κυβέρνηση είναι τι θα συμβεί αν αποτύχει ο Σαμαράς; Η απάντηση μου είναι ίδια, εξίσου μονότονη.
Αν αποτύχει η κυβέρνηση του Σαμαρά στις εκλογές που θα γίνουν -εφόσον γίνουν και δεν...
υπάρξουν άλλες κυβερνητικές συνθέσεις, που όμως θα είναι δύσκολο να ευδοκιμήσουν χωρίς αυταρχισμό και βία- αυτό που θα συμβεί είναι ο ΣΥΡΙΖΑ να αναδειχθεί πρώτο και αυτοδύναμο κόμμα με τη Χρυσή Αυγή αξιωματική αντιπολίτευση.
Από τα υπόλοιπα κόμματα, που εκπροσωπούνται στη Βουλή, η Ν.Δ. θα πάθει ότι έπαθε το ΠΑΣΟΚ, λαμβάνοντας ένα ποσοστό αντίστοιχο με αυτό που πήρε ο Βενιζέλος, το ΠΑΣΟΚ θα πάθει ότι έπαθε το ΚΚΕ, θα είναι δηλαδή λίγο πιο πάνω από το όριο του 3%, και η ΔΗΜΑΡ θα πάθει ότι έπαθε το ΛΑΟΣ του Καρατζαφέρη, θα εξαφανιστεί από τον κοινοβουλευτικό χάρτη. Το ΚΚΕ θα διατηρήσει και πιθανότατα θα αυξήσει κατά τι τα ποσοστά του, ενώ οι Ανεξάρτητοι Έλληνες θα κινηθούν κοντά στα υψηλότερα ποσοστά που έχε λάβει ποτέ το κόμμα του Γ. Καρατζαφέρη.
Η πολιτική ζωή θα πολωθεί ανάμεσα στα δύο άκρα με τραγικές συνέπειες για το δημόσιο βίο, την κοινωνική συνοχή και την πολιτική ομαλότητα. Αυτό δεν επιτρέπεται να συμβεί και πρέπει να αποτραπεί. Και ο λόγος είναι ότι, πέραν των προαναφερομένων επιπτώσεων, μια τέτοια εξέλιξη θα εξασθενίσει σε επικίνδυνο σημείο τη διεθνή θέση της χώρας, υπονομεύοντας τα γεωπολιτικά της συμφέροντα, αλλά και την εθνική της προοπτική, σε μία περίοδο που σημειώνονται σημαντικές ανακατατάξεις στην ευρύτερη περιοχή. Ανακατατάξεις που μπορούν να οδηγήσουν σε επικίνδυνες πολεμικές περιπέτειες τον πλανήτη εφόσον μετά τη Συρία υπάρξει ισραηλινό χτύπημα στο Ιράν.
Από αυτή την άποψη, αποτελεί όρο επιβίωσης όχι μόνον για το αστικό σύστημα, αλλά και για τη χώρα να επιτευχθεί όσο το δυνατόν πιο γρήγορα αυτό που ο Γιάννης Δραγασάκης περιέγραψε ως «βίαιη ωρίμανση» του ΣΥΡΙΖΑ. Όσο πιο γρήγορα ο ΣΥΡΙΖΑ μετεξελιχθεί σε ενιαίο κόμμα, σε Δημοκρατική Παράταξη της Αριστεράς, όπως την ονομάτισε ο Αλέξης Τσίπρας τόσο θα λιγοστεύουν οι πιθανότητες να ανοίξει το κουτί της Πανδώρας. Όσο ο ΣΥΡΙΖΑ μετατρέπεται σε μια φερέγγυα, ναι με ριζοσπαστικά χαρακτηριστικά, εναλλακτική του δημοκρατικού πολιτικού συστήματος με ευρωπαϊκό προσανατολισμό, τόσο πιο εύκολο είναι να αποφευχθεί ή να μετριαστεί και να κινηθεί εντός των κανόνων του δημοκρατικού παιχνιδιού, ο διπολισμός των άκρων.
Μάλιστα, θα έλεγα ότι μία «βίαιη ωρίμανση» ή μία «γρήγορη ριζοσπαστική αστικοποίηση» όπως θα την έλεγε κάποιος άλλος, του ΣΥΡΙΖΑ θα μπορούσε, υπό προϋποθέσεις, να συνιστά, σε περίπτωση αποτυχίας της παρούσας κυβέρνησης, και μία σοβαρή άμα και αξιόπιστη οικονομική στρατηγική πρόταση αντιμετώπισης της κρίσης.
Ο αστικός κόσμος ορθά εύχεται να πετύχει αυτή η κυβέρνηση. Είναι λάθος όμως να καταριέται τον ΣΥΡΙΖΑ. Θα πρέπει να εύχεται να ωριμάσει -πολιτικά, προγραμματικά και σε επίπεδο τεχνοκρατικής επάρκειας των στελεχών του- σαν ένα ριζοσπαστικό δημοκρατικό κόμμα της αριστεράς που μπορεί να εγγυηθεί, μέσα από ένα διαφορετικό δρόμο, την αντιμετώπιση της οικονομικής και κοινωνικής κρίσης και την ευρωπαϊκή προοπτική της χώρας.
Η πορεία της Ελλάδας είναι δεμένη με την Ευρώπη, τον αναπτυγμένο κόσμο και τον δυτικό πολιτισμό. Δεν υπάρχουν πλέον δύο στρατόπεδα ούτε ψυχρός πόλεμος. Ούτε μοναχικές πορείες. Αυτό δεν μπορεί να αλλάξει. Οποιαδήποτε προσπάθεια αλλαγής ισοδυναμεί με εθνική καταστροφή, μεγαλύτερη της Μικρασιατικής. Αυτό που μπορεί, και πρέπει, να υπάρχει είναι προτάσεις για διαφορετικές προσεγγίσεις και πορείες.
Ορισμένοι μικρόνοες σκέφτονται ή και προσπαθούν, όπως οι νεοναζιστές της Χρυσής Αυγής, ώστε ο νέος διπολισμός να είναι αυτός των άκρων. Θα ήταν χειρότερα κι από έγκλημα, θα ήταν λάθος να επικρατήσουν. Ο νέος διπολισμός, για να είναι παραγωγικός και επωφελής για τη χώρα και τους πολίτες, δεν μπορεί παρά να ξεκινά και να εξαντλείται εντός του κανονιστικού πλαισίου που ορίζει το δημοκρατικό παιχνίδι…
Φελνίκος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου