Θετικός στον κορωνοϊό ο Αλέξης Παπαχελάς
Θετικός στον κορωνοϊό
αποκάλυψε πως είναι ο γνωστός δημοσιογράφος, Αλέξης Παπαχελάς. Ο
ίδιος μάλιστα μέσα από τη στήλη του στην εφημερίδα «Καθημερινή» φρόντισε να ενημερώσει τους αναγνώστες του μέσω δημοσιεύματος του.
Γιατί μαθαίνουμε συνέχεια για περιπτώσεις ανθρώπων που του πήραν αψήφιστα και βρέθηκαν σε πολύ δύσκολη κατάσταση. Κατά τα άλλα η ώρα περνάει με παζλ, βιβλία για τη δουλειά της εφημερίδας. Λυπάμαι που δεν μπορώ να βρεθώ κοντά στους γονείς μου τέτοιες ώρες και ξέρω πόσο τους αγχώνουν τέτοια νέα. Σκέφτομαι πολύ αυτήν τη γενιά και πρέπει να την προφυλάξουμε. Ξέρω, είναι «αγύριστα κεφάλια» και θέλουν να βγαίνουν έξω να κάνουν τα δικά τους πράγματα, θεωρούν ότι είναι ανίκητοι, γιατί όντων πέρασαν πολλά. Όχι τώρα όμως. Ανακαλύπτουμε συνήθειες που είχαμε ξεχάσει, φιλίες που μετράνε όσο τίποτε άλλο μέσα σε αυτόν τον πανικό. Θυμόμαστε πόσο σημαντικό είναι να δίνουμε, αλλά και πώς μπορούν να έλθουν τα πάνω κάτω μέσα σε μια ώρα στη ζωή μας. Δεν είναι πόλεμος, αλλά σίγουρα θυμίζει πόλεμο.
Αυτές τις ώρες αντλούμε δύναμη από ανθρώπους που αναδεικνύουμε σαν υποδείγματα εδώ και χρόνια, από αυτήν την εφημερίδα, όπου οι εργαζόμενοί της συνεχίζουν να πετυχαίνουν τον άθλο της καθημερινής έκδοσης. Αυτοδημιούργητους άριστους, σαν τον κ Τσιόδρα, οι οποίοι μας γεμίζουν σιγουριά. Λίγα και σταράτα λόγια, στέρεα λόγια. Τους ανθρώπους του στενού πυρήνα του κράτους, γιατρούς, νοσηλευτές, ενστόλους, στελέχη της πολιτικής προστασίας που κάνουν τη δουλειά τους με αυταπάρνηση, λίγα χρήματα και σε αντίξοες συνθήκες. Πάντα λέγαμε ότι είναι παραλογισμός ο ΓΕΕΘΑ να παίρνει 2.500 ευρώ και ακόμη λιγότερα η ραχοκοκαλιά του κράτους.
Βλέπω ότι ο ιός της διχαστικής υστερίας επιμένει.
ίδιος μάλιστα μέσα από τη στήλη του στην εφημερίδα «Καθημερινή» φρόντισε να ενημερώσει τους αναγνώστες του μέσω δημοσιεύματος του.
Αναλυτικά όσα αναφέρει το δημοσίευμα του Αλέξη Παπαχελά
Την περασμένη Δευτέρα το πρωί έμαθα ότι είχα και εγώ προσβληθεί από το κορωνοϊό. Όπως πάρα πολλοί άνθρωποι γύρω μας. Αυτή τη συλλογική αβεβαιότητα που ένιωθα να κυριαρχεί την ένιωθα στο πετσί μου. Μέχρι στιγμής είναι μία δυσάρεστη εμπειρία, κάτι σαν κακή γρίπη. Θέλει όμως προσοχή.Γιατί μαθαίνουμε συνέχεια για περιπτώσεις ανθρώπων που του πήραν αψήφιστα και βρέθηκαν σε πολύ δύσκολη κατάσταση. Κατά τα άλλα η ώρα περνάει με παζλ, βιβλία για τη δουλειά της εφημερίδας. Λυπάμαι που δεν μπορώ να βρεθώ κοντά στους γονείς μου τέτοιες ώρες και ξέρω πόσο τους αγχώνουν τέτοια νέα. Σκέφτομαι πολύ αυτήν τη γενιά και πρέπει να την προφυλάξουμε. Ξέρω, είναι «αγύριστα κεφάλια» και θέλουν να βγαίνουν έξω να κάνουν τα δικά τους πράγματα, θεωρούν ότι είναι ανίκητοι, γιατί όντων πέρασαν πολλά. Όχι τώρα όμως. Ανακαλύπτουμε συνήθειες που είχαμε ξεχάσει, φιλίες που μετράνε όσο τίποτε άλλο μέσα σε αυτόν τον πανικό. Θυμόμαστε πόσο σημαντικό είναι να δίνουμε, αλλά και πώς μπορούν να έλθουν τα πάνω κάτω μέσα σε μια ώρα στη ζωή μας. Δεν είναι πόλεμος, αλλά σίγουρα θυμίζει πόλεμο.
Αυτές τις ώρες αντλούμε δύναμη από ανθρώπους που αναδεικνύουμε σαν υποδείγματα εδώ και χρόνια, από αυτήν την εφημερίδα, όπου οι εργαζόμενοί της συνεχίζουν να πετυχαίνουν τον άθλο της καθημερινής έκδοσης. Αυτοδημιούργητους άριστους, σαν τον κ Τσιόδρα, οι οποίοι μας γεμίζουν σιγουριά. Λίγα και σταράτα λόγια, στέρεα λόγια. Τους ανθρώπους του στενού πυρήνα του κράτους, γιατρούς, νοσηλευτές, ενστόλους, στελέχη της πολιτικής προστασίας που κάνουν τη δουλειά τους με αυταπάρνηση, λίγα χρήματα και σε αντίξοες συνθήκες. Πάντα λέγαμε ότι είναι παραλογισμός ο ΓΕΕΘΑ να παίρνει 2.500 ευρώ και ακόμη λιγότερα η ραχοκοκαλιά του κράτους.
Βλέπω ότι ο ιός της διχαστικής υστερίας επιμένει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου