Με χαμόγελο και θάρρος αντιμετωπίζει το δυσοίωνο μέλλον που έρχεται ο Απόστολος Πετράκης, από το Ρέθυμνο που βρίσκεται τον τελευταίο καιρό, περιμένοντας να ολοκληρωθεί η δίκη της γνωστής υπόθεσης Παναγόπουλου. Ο ίδιος έχοντας ήδη παραδεχτεί ότι ήταν εκείνος που σχεδίασε και εκτέλεσε την απαγωγή με τη βοήθεια των συνεργατών του ...
μιλώντας για τον εαυτό του τόνισε:
«Είμαι παράνομος αλλά έχω αρχές» και συνέχισε: «Υπάρχουν πολλά νόμιμα πράγματα που δεν είναι ηθικά όπως και πολλά που ενώ είναι παράνομα είναι ηθικά. Αυτό είναι κάτι που το έχουν πει και κάποιοι από αυτούς που οδήγησαν την Ελλάδα σ' αυτό το σημείο.
Ο Απόστολος Πετράκης μιλώντας στο «Ρ» τόνισε ότι είναι έτοιμος να πληρώσει το τίμημα των πράξεων του.
Συνέντευξη στην Αθηνά Πετρακάκη
Ο Απόστολος Πετράκης που είναι αποφυλακισμένος λόγω της παρέλευσης του 18μηνου βρίσκεται στο Ρέθυμνο, περιμένοντας την ολοκλήρωση της δίκης. Δύο χρόνια μετά την πολύκροτη υπόθεση Παναγόπουλου επέστρεψε και είχαμε την ευκαιρία για μια κατ' ιδίαν συνομιλία.
Πως είναι η κατάσταση τώρα που είσαι εδώ;
Η κατάσταση που ζω είναι δύσκολη, γιατί μου στερεί πολλά πράγματα με πρώτο το δικαίωμα να ονειρεύομαι. Τα χρόνια της φυλακής που είναι μπροστά είναι πολλά και δεν μπορείς να βάλεις στόχους ούτε να προγραμματίσεις πράγματα που θέλεις.
Που φτάνει δικαστικά η υπόθεση Παναγόπουλου;
Μπορεί να φαίνεται ότι έχει περάσει πολύς καιρός, όμως η δίκη γίνεται με ιδιαίτερα γρήγορους ρυθμούς.
Πρόκειται για μια υπόθεση που ολόκληρη στηρίζεται στα CD τα οποία έχει στο σκληρό της δίσκο η ΕΥΠ, αφού δεν υπάρχει κανένας μάρτυρας κατηγορίας.
Παρόλα αυτά αρνούνται να ακουστούν τα CD στο δικαστήριο και επιλέγουν μόνο 1250 σελίδες που ήδη διαβάστηκαν από τα απομαγνητοφωνημένα κείμενα της Ασφάλειας.
Δηλαδή υπάρχουν και κομμάτια που δεν έχουν απομαγνητοφωνηθεί;
Από τις 1000 και πλέον ώρες συνομιλιών, η Ασφάλεια έχει απομαγνητοφωνήσει μόνο 1250 σελίδες και μόνο αυτές δέχεται να διαβάσει το δικαστήριο. Οι συνομιλίες είναι κομμένες και ραμμένες έτσι ώστε το νόημα των συζητήσεων να αλλάζει. Υπάρχουν συνομιλίες, για παράδειγμα, που μιλάει ο Τρομπούκης με το Βλαστό και στο χαρτί γράφουν ότι μιλάω εγώ με το Βλαστό. Αυτό σημαίνει ότι όχι μόνο έκαναν επιλεκτική απομαγνητοφώνηση αλλά την παραποίησαν κιόλας. Υπάρχουν συνομιλίες που είχαν διάρκεια 15 λεπτά και η Ασφάλεια απομαγνητοφώνησε μόνο το 1 λεπτό, κάτι που αλλάζει το νόημα όσων ακούγονται και πολλές ακόμα που δεν απομαγνητοφωνήθηκαν.
Είναι πολύ εύκολο να απομονωθούν και να συρραφτούν κομμάτια και να δοθεί άλλο αποτέλεσμα. Κατηγορούνται 20 άνθρωποι, από τους οποίους κάποιοι είναι αθώοι και αμέτοχοι και τους στερούν το δικαίωμα να έχουν μια σωστή υπεράσπιση. Δεν πιστεύω ότι αυτό είναι δικαιοσύνη.
Γιατί πιστεύεις ότι δεν έχουν βγει όλες οι συνομιλίες στον αέρα;
Δεν θα μπορούσε ποτέ ο σκληρός δίσκος με τις συνομιλίες της ΕΥΠ να βγει στον αέρα.
Γιατί;
Δεν θα τις άντεχε το πολιτικό σύστημα και πολλοί ακόμα παράγοντες.
Θέλεις να πεις ότι στα κομμάτια που δεν απομαγνητοφωνήθηκαν υπήρχαν και συνομιλίες με πολιτικά πρόσωπα;
Ο νοών νοείτω. Εγώ το έχω πει πολλές φορές, αν δε φοβούνται γιατί δε βγάζουν αυτές τις συνομιλίες στον αέρα;
Επίσης έχω μια απορία. Πώς μπορεί ο επικεφαλής της ΕΥΠ να εκλέγεται βουλευτής επικρατείας ενός κόμματος; (εννοεί τον βουλευτή Επικρατείας του ΛΑΟΣ Γιάννη Κοραντή). Σε καμιά πολιτισμένη χώρα του κόσμου δεν συμβαίνει κάτι ανάλογο.
Αυτός ο άνθρωπος με το υλικό που γενικά διαθέτει, μπορεί και να «καίει» αρκετούς ενώ μπορεί και να συμμετέχει σε ζυμώσεις, πολιτικά παιχνίδια και να διαμορφώνει καταστάσεις. Μήπως αυτό το υλικό δε βγαίνει γιατί θέλουν να το χρησιμοποιήσουν για εκβιασμούς και ξεκαθαρίσματα λογαριασμών;
Εσύ γιατί δεν τους κατονομάζεις;
Δεν έχω κανένα λόγο να το κάνω. Στη ζωή μου τη ρουφιανιά την απεχθάνομαι, αλλά όταν δικάζονται κάποιοι άνθρωποι με μόνο στοιχείο τις συνομιλίες, το αυτονόητο είναι οι συνομιλίες να ακουστούν.
Η δικαιοσύνη αν θέλει να είναι ανεξάρτητη και να κάνει σωστά τη δουλειά της, πρέπει να τα βγάζει όλα στο φως και όχι επιλεκτικά και μόνο αυτά που συμφέρουν κάποιους. Βέβαια οι συνομιλίες στις οποίες αναφέρθηκα δεν αφορούν την υπόθεση Παναγόπουλου, όμως αν δημοσιοποιηθούν μπορούν να βγουν άλλα πολύ «χρήσιμα» συμπεράσματα. Επίσης όπως είπα και πριν, αν ακουστούν ολόκληρες οι συνομιλίες θα προκύψουν άλλα αποτελέσματα, άλλωστε ας μην ξεχνάμε ότι ως λαός είμαστε εκδηλωτικοί. Ποιος είναι αυτός, που στο τηλέφωνο δεν έχει φωνάξει δεν έχει εκνευριστεί και δεν έχει «σκοτώσει τη μάνα του και τον πατέρα του 100 φορές»;
Από κει και πέρα, η Ασφάλεια κάνει τη δουλειά της, αυτό που ξέρει δηλαδή. Το θέμα είναι τι κάνουν οι δικαστές;
Γιατί ακολούθησες το δρόμο της παρανομίας;
Υπάρχουν πράγματα που θέλω να τα κρατάω για τον εαυτό μου και δεν μου αρέσει να τα μοιράζομαι με άλλους. Πάντως αυτό που έχω να πω πλέον μετά από όλα αυτά είναι ότι θα συμβούλευα οποιονδήποτε να μην ακολουθήσει αυτό το δρόμο. Η διαδρομή στην παρανομία είναι δύσκολη, όχι μόνο τη στιγμή που «πληρώνεις» για κάποια αδικήματα αλλά και σε όλη τη διαδρομή της.
Σε γοήτευσε το εύκολο χρήμα;
Δεν είναι μόνο το εύκολο χρήμα, είναι συνδυασμός παραγόντων. Συνήθως ξεκινάς διαφορετικά, δουλεύεις νύχτα για παράδειγμα και μπαίνεις σε διαφορετικά «κλιμάκια». Από εκεί και πέρα υπάρχει μια φυσική εξέλιξη των πραγμάτων.
Εσύ ξεκίνησες δουλεύοντας στη νύχτα;
Ναι, από μικρός.
Πόσο μικρός;
Πολύ μικρός! (γέλια)
Την πρώτη σου παράνομη δραστηριότητα σε ποιά ηλικία την έκανες;
Άστα, άστα γιατί θα μου βγάλουν άλλα. Με φτάνουν αυτά! Άλλωστε δεν έχω κάνει άλλη παρανομία.
Έχεις κάνει πράγματα για τα οποία έχεις μετανιώσει;
Όχι δεν έχω μετανιώσει για κάτι.
Αν μπορούσες να επιστρέψεις το χρόνο πίσω στον Ιανουάριο του 2009, θα την ξανάκανες την απαγωγή του Παναγόπουλου;
Την απαγωγή δεν ξέρω αν θα την ξανάκανα. Πάντως ο στόχος δεν θα ήταν ο Παναγόπουλος, και το εννοώ αυτό που λέω. Ο λόγος είναι ότι τώρα γνωρίζω τον άνθρωπο Παναγόπουλο, που τότε δεν γνώριζα. Είναι ένας από τους πιο αξιόλογους ανθρώπους που έχω συναντήσει στη ζωή μου και αυτό δεν αφορά μόνο στο πώς μου φέρθηκε στο δικαστήριο αλλά στη γενικότερη συμπεριφορά του τις ώρες της ομηρίας του. Ήταν ένα μάθημα ζωής για μένα το πώς αντιμετωπίζει ένας τέτοιος άνθρωπος μια δύσκολη κατάσταση. Βρεθήκαμε πολύ κοντά με τον Περικλή Παναγόπουλο και συζητούσαμε τα βράδια για ώρες, στην αρχή γιατί ήθελα να τον κρατάω ήρεμο και να τον ενημερώνω και μετά γιατί μου κέντρισε το ενδιαφέρον με την όλη του συμπεριφορά.
Θα 'θελες να τον ξαναδείς;
Σίγουρα θα ήθελα, αλλά κάτω από άλλες συνθήκες. Να είμαστε και οι δύο ελεύθεροι, γιατί όσες φορές έχουμε συναντηθεί ένας από τους δύο μας ήταν όμηρος!
Θα σου προκαλούσε συγκίνηση μια τέτοια συνάντηση;
Ναι σίγουρα, είναι πολύ ξεχωριστή προσωπικότητα. Όταν τον γνωρίσεις γίνεσαι καλύτερος άνθρωπος. Αυτού του είδους οι συμπεριφορές σε κάνουν καλύτερο και όχι οι εκδικητικές συμπεριφορές.
Τι περιμένεις από το δικαστήριο;
Θεωρώ ότι η απόφαση είχε βγει πριν ακόμα ξεκινήσει το δικαστήριο. Περιμένω 25 χρόνια κατά συγχώνευση. Είναι το ανώτατο που μπορεί να μου επιβληθεί, αφού δεν κινδυνεύω με ισόβια καταδίκη.
Αυτή η ποινή δεν είναι δίκαιη, υπάρχουν άνθρωποι που έχουν κάνει χειρότερα πράγματα από μένα κι έχουν καταδικαστεί με πολύ μικρότερη ποινή.
Εμένα θα με δικάσει το μεγάλο χρηματικό ποσό και το επικοινωνιακό κομμάτι της υπόθεσης. Επίσης δεν είναι δυνατόν εγώ να δικάζομαι για λόγους εθνικής ασφαλείας, δηλαδή ότι οι πράξεις μου έχουν βλάψει την οικονομία και το πολίτευμα της χώρας, όταν η δικαιοσύνη δεν έχει δικάσει σκάνδαλα ετών όπως Βατοπέδι, Siemens, εξοπλισμούς, χρηματιστήριο, ασφαλιστικά, υποβρύχια κ.ά.
Από την πρώτη στιγμή ζήτησα από το δικαστήριο να δικαστώ για τις πράξεις που έκανα όπως τις έκανα.
Πώς μπορείς να «προεξοφλείς» την ποινή σου πριν από την ολοκλήρωση της διαδικασίας;
Με αυτά που έχω δει στο δικαστήριο ως τώρα με κάνουν να πιστεύω ότι αυτή θα είναι η ποινή. Μακάρι να διαψευστώ αλλά δεν το νομίζω.
Που γίνεται η δίκη;
Στον Κορυδαλλό. Δικάζομαι στην αίθουσα που δικάστηκε η χούντα και η 17 Νοέμβρη.
Ποιά ήταν η αντιμετώπιση που είχες από τον κύκλο σου όταν ανακοινώθηκε η συμμετοχή σου στην υπόθεση;
Η οικογένειά μου πάντα με στήριζε. Είμαστε δεμένοι και στα καλά και στα άσχημα και ευτυχώς στη ζωή μου έχω υπάρξει τυχερός στους φίλους. Κανείς δε μου γύρισε την πλάτη ποτέ.
Έχεις τρία «μυστικά», τα οποία κρατάς επτασφράγιστα. Το που είναι τα λύτρα, το που κρατήθηκε ο Παναγόπουλος και με ποιους συνεργάστηκες. Έτσι είναι;
Πράγματι έτσι είναι, κανένα από τα τρία δεν πρόκειται να αποκαλύψω ποτέ, γιατί συνδέονται μεταξύ τους.
Ήσουν ο εγκέφαλος αυτής της απαγωγής. Πόσο σου πήρε για να τη σχεδιάσεις;
Μου πήρε αρκετό καιρό, δεδομένου ότι χρειάστηκε να κάνω και διορθωτικές κινήσεις.
Γιατί επέλεξες τον Περικλή Παναγόπουλο;
Καταρχήν γιατί εκείνη την εποχή είχε κάνει κάποιες πωλήσεις από τις οποίες είχε μαζέψει ένα τεράστιο όγκο χρημάτων και βέβαια επειδή ήταν και εύκολος «στόχος», αφού κυκλοφορούσε χωρίς ασφάλεια, μόνο με έναν οδηγό.
Πήρες πάνω σου όλη την ευθύνη θέλοντας να καλύψεις κάποιους άλλους;
Ποιους άλλους; Όσοι έχουν κατηγορηθεί έχει ήδη αποδειχτεί ότι είναι αθώοι, εκτός από το Μουστάκα που έχει παραδεχτεί την πράξη του. Πήρα την ευθύνη γιατί έτσι έχουν τα πράγματα και δεν θέλω να κατηγορούνται άδικα αθώοι. Για παράδειγμα, θα μιλήσω μόνο για τους Κρητικούς. Τον Σκαρλάτο την ώρα που γινόταν η απαγωγή τον έγραψε η Αστυνομία στο χωριό του στην Αγ. Γαλήνη, ενώ όλες εκείνες τις μέρες έχει αποδειχθεί ότι ήταν εδώ (Ρέθυμνο) από συναλλαγές που έκανε σε τράπεζες, κ.ά. Ο Θεοδωράκης ήταν στην παραλία και δεν έλειψε καθόλου. Φάνηκε καθαρά ότι δεν είχαν καμία σχέση με την υπόθεση.
Δυστυχώς όμως η Ασφάλεια λειτουργεί πάντα σαν το δεκανίκι της εκάστοτε κυβέρνησης. Βγάζουν στη δημοσιότητα πράγματα για να αποπροσανατολίσουν τον κόσμο. Δες τι έγινε σήμερα με το ποδόσφαιρο. Η κυβέρνηση περνάει δύσκολες στιγμές, κρίση μνημόνιο, αγανακτισμένοι. Το ίδιο έγινε και τότε, το Υπουργείο Δημόσιας Τάξης και γενικότερα η κυβέρνηση περνούσε σοβαρή κρίση, αφού ήταν η εποχή της δολοφονίας του Γρηγορόπουλου της «Σέχτα Επαναστατών» των Δεκεμβριανών και χρειάζονταν μια μεγάλη επιτυχία. Προκειμένου να κρατηθούν κάποιοι στις θέσεις τους, διατάχτηκαν ανθρωποθυσίες. Με αποτέλεσμα η δική μας υπόθεση να διογκωθεί για να τραβήξει τα φώτα της δημοσιότητας και το ενδιαφέρον της κοινής γνώμης. Πάνω από ένα μήνα σε καθημερινή βάση τα κανάλια ασχολούνταν με την υπόθεσή αυτή.
Το μεγάλο πρόβλημα πάντως της κοινωνίας είναι η ανεξέλεγκτη μικροεγκληματικότητα. Δες τι γίνεται, σκοτώνουν ακόμα και για 50 ευρώ. Αλλά αυτές οι υποθέσεις θάβονται γιατί δεν έχουν γαλόνια για τους αξιωματικούς της Ασφάλειας, δεν έχουν δημοσιότητα δεν έχουν βαθμούς, άρα δεν τους ενδιαφέρει.
Το μερίδιο σου από τα λύτρα θεωρείς ότι είναι αρκετά για να ξεχρεώσουν τα χρόνια της φυλακής;
Η ελευθερία είναι ανεκτίμητο αγαθό και δεν ξεπληρώνεται όσα κι αν είναι τα χρήματα.
Πάντως όπως είναι γνωστό οι έγκλειστοι που έχουν οικονομική άνεση έχουν και καλύτερη τύχη κατά τον εγκλεισμό τους.
Η φυλακή είναι μια μικρογραφία της κοινωνίας, οι άνθρωποι που είναι πιο «ισχυροί» έχουν μια καλύτερη αντιμετώπιση, αλλά αυτό δε σημαίνει κάτι ιδιαίτερο. Ο εγκλεισμός, είναι εγκλεισμός για όλους.
Πως είναι η κατάσταση στις φυλακές;
Το ελληνικό σωφρονιστικό σύστημα υπάρχει μόνο κατ' ευφημισμόν. Υπάρχει μόνο εκδίκηση και εξευτελισμός. Το σύστημα καταστολής στη φυλακή είναι η πρέζα και τα ψυχοφάρμακα για να μπορούν να ελέγχουν τους κρατούμενους και να μη διεκδικούν τίποτα. Δυστυχώς ο κόσμος της φυλακής είναι πολύ σκληρός και οι κρατούμενοι αντί να υψώσουν το ανάστημά τους και να διεκδικήσουν καλύτερες συνθήκες, καταλήγουν πρεζόνια. Υπάρχει μια ολόκληρη βιομηχανία που θησαυρίζει εις βάρος των κρατουμένων. Είναι «μαγαζί γωνία» οι φυλακές. Το αποτέλεσμα όλων αυτών είναι, οι άνθρωποι που μπαίνουν μέσα να βγαίνουν πολύ χειρότεροι. Είναι ελάχιστοι εκείνοι που βγήκαν όπως μπήκαν. Κι αυτό είναι λογικό να συμβεί, όταν κλείνουν στις φυλακές έναν άνθρωπο και μάλιστα στις καινούριες, αυτές δηλαδή που ονομάζονται υψίστης ασφαλείας -όπως αυτές που κρατήθηκα κι εγώ- και τον βάζουν σε λευκά κελιά απομόνωσης. Όταν τον στεγνώνουν από ανθρώπινα αισθήματα και καθημερινά ισχυροποιούν τα ζωώδη ένστικτα που έχει μέσα του για να μπορέσει να επιβιώσει, είναι λογικό κι επόμενο να βγει χειρότερος. Να γιατί το ποσοστό κρατουμένων που επιστρέφουν στη φυλακή είναι τεράστιο στην Ελλάδα. Δεν υπάρχουν οι συνθήκες σωφρονισμού, φτιάχνουν φυλακές χωρίς χώρους δουλειάς για να απασχολείται ο κρατούμενος. Τους πετάνε σε ένα κελί στοιβάζοντας τους σα ζώα. Ακόμα και στο προαύλιο για να δει κάποιος ήλιο πρέπει να σηκώσει το κεφάλι του κατακόρυφα. Τί θα μπορούσαν να κάνουν σε ένα προαύλιο 10Χ5 πενήντα άνθρωποι;
Τι θα μπορούσε να γίνει ώστε οι συνθήκες κράτησης να είναι πιο ανθρώπινες;
Θα μπορούσαν να δημιουργηθούν αγροτικές φυλακές που να μπορεί ο κρατούμενος να δουλεύει, να δημιουργεί και ν' απασχολείται. Οι σημερινές φυλακές βγάζουν μόνο χειρότερους ανθρώπους. Είναι γνωστό ότι όποιος σπέρνει ανέμους θερίζει θύελλες.
Επίσης, παρά το ότι ο νόμος λέει ότι δεν πρέπει να μας αποκόβουν από την οικογένειά μας και ότι πρέπει να κρατούμαστε σε φυλακές που είναι κοντά τα συγγενικά μας πρόσωπα, μας κάνουν «μπαλάκι» και μας στέλνουν από φυλακή σε φυλακή σε όλη την Ελλάδα. Δεν είναι δυνατόν, για να δει το παιδί του κάποιος να πρέπει να παρακαλέσει τον κάθε αρχιφύλακα ή τον κάθε διευθυντή της φυλακής για να του το επιτρέψει. Ο κοινωνικός λειτουργός και ο ψυχολόγος, που είναι πρόσωπα απαραίτητα σε ένα τέτοιο ίδρυμα, υπάρχουν μόνο στα χαρτιά. Για παράδειγμα στις φυλακές του Δομοκού που ήμουν εγώ, χρέη κοινωνικού λειτουργού εκτελούσε ο υποδιευθυντής της φυλακής, που ήταν ένας απλός υπάλληλος. Επίσης όταν ο κάθε κρατούμενος περιμένει υπομονετικά να συμπληρωθεί ο χρόνος γα να μπορέσει να κάνει χρήση του νόμιμου δικαιώματος του, ώστε να πάρει μια ολιγοήμερη άδεια και απορρίπτεται η αίτησή του χωρίς καμία αιτιολογία, είναι λογικό να εξοργιστεί. Έχοντας ζήσει μέσα σε τέτοιες καταστάσεις θεωρώ ότι το σύστημα είναι απάνθρωπο και δεν παράγει σωφρονισμό.
Είναι δύσκολη η «επιστροφή» στην κοινωνία;
Είναι δύσκολο να προσαρμοστείς μετά από κράτηση ετών. Από τη φυλακή βγαίνεις «καμένος», νιώθοντας ότι δεν υπάρχει θέση για σένα. Ο κόσμος ο πολύς σε τρομάζει, οι θόρυβοι σε ενοχλούν, τα χρώματα σε ζαλίζουν, γιατί έχεις μάθει να βλέπεις μόνο λευκούς τοίχους και η μεγαλύτερη απόσταση που μπορείς να δεις όταν είσαι μέσα είναι τα 15 μέτρα, πράγμα που φέρνει βλάβες ακόμα και στα μάτια.
Τη φοβάσαι τη φυλακή;
Δεν υπάρχει άνθρωπος που να έχει αντιμετωπίσει το απάνθρωπο σύστημα της φυλακής και να μη σκοτεινιάζει το βλέμμα του στη σκέψη της. Εγώ θεωρώ ότι είμαι αρκετά δυνατός για να μπορέσω να αντέξω και το βασικότερο όλων είναι ότι έχω ανθρώπους που με στηρίζουν.
Οι «πυρήνες της φωτιάς» σε μια από τις προκηρύξεις τους είχαν κάνει αναφορά σε σένα, τους γνωρίζεις;
Γνώρισα κάποια μέλη της οργάνωσης μέσα στη φυλακή και θεωρώ ότι είναι από τα πιο αξιόλογα άτομα που γνώρισα. Είναι παιδιά μορφωμένα και με επίπεδο που δεν τους ταιριάζει ο σκληρός κόσμος της φυλακής. Τους θεωρώ ιδεολόγους, επαναστάτες και όχι τρομοκράτες, όπως έχουν χαρακτηριστεί. Με χαροποιεί ιδιαίτερα όταν βλέπω νέους ανθρώπους να μην επαναπαύονται στα πρότυπα που πλασάρονται μέσα από τα ΜΜΕ και γενικότερα από την κοινωνία και με αγώνες και θυσίες να διεκδικούν ένα καλύτερο αύριο και το δικαίωμα να ονειρεύονται .
Πώς φαντάζεσαι τη ζωή σου μετά την αποφυλάκιση σου;
Αυτό είναι μακρινό ακόμα για μένα, γιατί έχω μια πολύ δύσκολη κατάσταση μπροστά μου. Εύχομαι να είμαι υγιής και ψυχικά και σωματικά.
Ωστόσο υπάρχουν και τα κρυμμένα λύτρα. Θεωρείς ότι θα σε βοηθήσουν να περάσεις καλύτερα όσο είσαι στη φυλακή αλλά και κατά την επιστροφή σου στην κοινωνία;
Δεν ξεχρεώνεται με τίποτα ούτε η ταλαιπωρία ούτε η ψυχική και σωματική υγεία.
Τον καιρό που θα είμαι έγκλειστος δεν θα έχω το δικαίωμα να ονειρεύομαι. αλλά κι εσείς που θα μείνετε έξω κι ελεύθεροι το έχετε αυτό το δικαίωμα;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου