Πολιτικό θρίλερ με διπλές εκλογές και επιστροφή Σημίτη

Ο ΣΑΜΑΡΑΣ ΚΑΙ ΤΟ ΚΟΜΜΑ ΤΗΣ ΚΕΝΤΡΟΔΕΞΙΑΣ

 

Σε πολιτικό θρίλερ που σπάει ταμεία παραπέμπει το πολιτικό σκηνικό και όσα πρόκειται να συμβούν τους επόμενους μήνες.
Έναν από τους πρωταγωνιστικούς ρόλους στις εξελίξεις τον κρατάει ο πρώην πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης για τον εαυτό του. Ένας Σημίτης, που όπως σημειώναμε σε πρόσφατη ανάρτησή μας προετοιμάζει την ολική επαναφορά του. Πυκνώνουν οι δημόσιες εμφανίσεις και οι παρεμβάσεις του- κινήσεις που σου δίνουν την αίσθηση ότι κάτι νέο ετοιμάζει ο εκσυγχρονιστής πρώην πρωθυπουργός.

Μία από τις πλέον ηχηρές παρεμβάσεις του  έγινε με την ευκαιρία της παρουσίασης από τον ίδιο του βιβλίου  «Μια σύγχρονη Οδύσσεια» του πρώην προέδρου της Κύπρου κ. Γ. Βασιλείου. Παρουσιάζοντας το βιβλίο ο πρώην πρωθυπουργός κ. Κ. Σημίτης αναφέρθηκε και στον ρόλο που διαδραμάτισε ο πατέρας του κ. Γ. Βασιλείου ως ενεργό μέλος του Κομμουνιστικού Κόμματος της Κύπρου να ανταποκριθεί το 1949 στην έκκληση του ΚΚΕ το οποίο ζητούσε γιατρούς και να αναχωρήσει για τα ελληνικά βουνά. Αλλά ο πρώην πρωθυπουργός δεν έμεινε μόνο στην περιγραφή του Εμφυλίου. Προχώρησε ένα βήμα παραπέρα όπως μας πληροφόρησε ο πάντα καλά ενημερωμένος Βηματοδότης.
«Τα γεγονότα» είπε «δείχνουν ανάγλυφα ότι η Ελλάδα βρέθηκε στη δίνη του Εμφυλίου όχι μόνο γιατί οι Αγγλοι, οι Αμερικανοί και οι Σοβιετικοί τη θεωρούσαν ένα πιόνι στη μεταξύ τους διαμάχη για τον έλεγχο της Ανατολικής Ευρώπης αλλά και γιατί οι εγχώριες πολιτικές δυνάμεις επέμεναν στην ακραία σύγκρουση με σκοπό την εξαφάνιση του αντιπάλου». Κατά τον κ. Σημίτη, «χαρακτηριστικό της ελληνικής πολιτικής ζωής ήταν και είναι δυστυχώς το χάσμα της αντιπαλότητας, η παράλογη εχθρότητα, η άρνηση συνεννόησης και η αδυναμία σύμπραξης». Και συνέχισε λέγοντας ότι ακόμη βρισκόμαστε αντιμέτωποι με δογματισμούς και οράματα που «είτε πηγάζουν από τις παλιές ιδεολογικές κατασκευές της παραδοσιακής Αριστεράς είτε συναρτώνται με τον άκρατο εθνικισμό της Δεξιάς».
Εύστοχες και ψύχραιμες παρατηρήσεις από έναν πρώην πρωθυπουργό, ο οποίος στη ίδια εκδήλωση επιχείρησε να αποτινάξει από τους ώμους του τις ιστορικές ευθύνες για την Κρίση των Ιμίων και των συνέπειών της-βλέπε γκρίζα ζώνη.
Εδώ θα δεχθεί την κριτική του καλού δημοσιογράφου Μιχάλη Ιγνατίου.
«Στην υπόθεση των Ιμίων το 1996, η επάνοδος στη ρύθμιση που ίσχυε από τότε που τα Δωδεκάνησα έγιναν ελληνικά αποτέλεσε για τους ίδιους κύκλους προδοσία. Η Ελλάδα κατ’ αυτούς θα έπρεπε να κηρύξει πόλεμο στην Τουρκία. Σήμερα η προσοχή τους στρέφεται στην άμεση κήρυξη της ΑΟΖ. Ετσι θα εξασφαλίσουμε μεταξύ άλλων, ισχυρίζονται, και τα πετρέλαια που θα μας βοηθήσουν να ξεπεράσουμε την κρίση».
Εκτός του ότι επιχείρησε να συνδέσει δύο εντελώς διαφορετικά θέματα, η δήλωση του πρώην πρωθυπουργού είναι πέρα για πέρα άστοχη, διότι πάνω απ’ όλα δεν καταγράφει με ακρίβεια το καθεστώς των συγκεκριμένων βραχονησίδων. Αντίθετα θολώνει τα νερά… Μέχρι την 31η Ιανουαρίου του 1996, αποτελούσαν ελληνικό έδαφος. Μετά την κρίση, που δημιούργησε η απερισκεψία Ελλήνων και Τούρκων δημοσιογράφων, είναι «αμφισβητούμενη περιοχή».
Δυστυχώς, αυτό ήταν το αποτέλεσμα της διαπραγμάτευσης με τον μακαρίτη Ρίτσαρντ Χόλμπρουκ, ο οποίος δεν χρειάστηκε να χρησιμοποιήσει καν τις «μαγικές» διπλωματικές του ικανότητες για να αποτρέψει τον ελληνοτουρκικό πόλεμο.
Πέτυχε από την πρώτη στιγμή την απομάκρυνση της ελληνικής σημαίας και απ’ εκεί και πέρα, όταν «την πήρε ο άνεμος» όπως καταγράφεται να λέει ο τότε υπουργός Εξωτερικών στον Αμερικανό ομόλογό του Κρίστοφερ, όλα τελείωσαν.
Μόνο που τα Ιμια, από εκείνο το μοιραίο βράδυ, έχουν χαρακτηριστεί «γκρίζα ζώνη».
Τις προάλλες ο Κώστας Σημίτης καθώς εγκετέλειπε το κτίριο της Βουλής συναντήθηκε με τον Ανδρέα Λοβέρδο και τον Βασίλη Οικονόμου την ώρα που εκείνοι ετοιμαζόντουσαν να περάσουν τις μπάρες του ηλεκτρονικού ελέγχου της εισόδου.
Ο Σημίτης ενώ είχε απομακρυνθεί κοντοστάθηκε, γύρισε προς το μέρος τους και τους είπε σιβυλικά
-Ετοιμαστείτε να περάσετε τις Πύλες της Κολάσεως...
Μόνο ο ίδιος γνωρίζει τι υπονοούσε αλλά εκτιμούμε ότι η σπόντα του πήγαινε στην κατάσταση που επικρατεί εντός του Κοινοβουλίου με τις ακρότητες της Χρυσής Αυγής και όχι μόνο.
Ο Σημίτης στα χρόνια της θητείας του υπερασπίσθηκε με συνέπεια την είσοδο της Ελλάδας στην ζώνη του ευρώ, ενώ επικρίθηκε αυστηρά από τον Κώστα Καραμανλή ως αρχιερέας της διαπλοκής, λόγω της σχέσης του με μεγαλοεπιχειρηματίες όπως ο Κόκκαλης-στο νομικό γραφείο του Σημίτη στον Πειραιά έγινε η σύσταση της Intralot- και ο Μπόμπολας. Άσχετο αν στην συνέχεια και η κυβέρνηση Καραμανλή βάδισε στα ίδια χνάρια της διαπλοκής.
Ο Άκης στη διάρκεια της δίκης του επιχείρησε να εμπλέξει τον Σημίτη και στο σκάνδαλο της Αγοράς του Αιώνα, ως επικεφαλής του ΚΥΣΕΑ αλλά τελικά ο πρώην πρωθυπουργός δεν κλήθηκε στο δικαστήριο. Επί πρωθυπουργίας του Σημίτη τα γερμανικά συμφέροντα στην Ελλάδα βρήκαν έναν ισχυρό σύμμαχο και όπως αποδείχθηκε από την ευχετήρια επιστολή της Μέρκελ στον Επίτιμο για τα 95 του χρόνια, οι Γερμανοί δεν είναι αγνώμονες με τους φίλους τους. Όπως επίσης και το γεγονός ότι εκδικούνται τους όψιμους εχθρούς του-ανάμεσα στους οποίους κατατάσσουν πλέον τον Έλληνα πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά στον οποίο χρεώνουν προσχώρηση στο στρατόπεδο των Αμερικανών.
Έτσι σύμφωνα με το ρεπορτάζ του «Κουρδιστού Πορτοκαλιού»  έφτασε η ώρα της ενεργοποίησης του Κώστα Σημίτη, της χρυσής εφεδρείας τους, ο οποίοςσας θυμίζουμε ότι εγκατέλειψε την πρωθυπουργία και την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ για χάρη του ΓΑΠ χωρίς να προσφύγει στις εκλογές και χωρίς να ηττηθεί!
Ο αήττητος λοιπόν φίλος των Γερμανών επιστρέφει. Το αν θα ηγηθεί ο ίδιος, ή ο Γιάννης Στουρνάρας του κόμματος που βρίσκεται στα σκαριά αυτό το διάστημα θα το μάθουμε σύντομα. Κομβικό ρόλο στην επάνοδο του Σημίτη έχει ο αδελφός του καθηγητής Σπύρος Σημίτης-photos, ο οποίος θα είναι ο συνδετικός κρίκος του νέου ισχυρού κυβερνητικού συνασπισμού στην Γερμανία με το κόμμα της Κεντροαριστεράς που επιμελείται ο Κώστας Σημίτης.  Αν όπως όλα δείχνουν οδηγηθούμε σε διπλές εκλογές τον Μάιο, το κόμμα του θα κάνει την εμφάνισή του στις αρχές του νέου χρόνου.
Όσο για τον έτερο μεγάλο παίκτη στο χώρο της κεντροδεξιάς, τον σημερινό πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά-δεν θα ήταν υπερβολή να πούμε ότι κι αυτός ετοιμάζεται για την μεγάλη επιστροφή (του) της Κεντροδεξιάς υπό την ηγεσία του. Ο Σαμαράς είναι έτοιμος να οδηγήσει την χώρα σε διπλές εκλογές τον Μάιο του 2014, αλλά και να διαχειρισθεί μια πιθανή ήττα με 2-2,5 μονάδες διαφορά. Ήδη απεσταλμένοι του πρωθυπουργού συναντούν στελέχη της ακροδεξιάς-σεσημασμένους μητροπολίτες του χώρου-αλλά και κορυφαίους καραμανλικούς για να διερευνήσουν προθέσεις  υπενθυμίζοντας την ημερομηνία Φεβρουάριος του 2015 που πρόκειται να γίνει η εκλογή του νέου Προέδρου της Δημοκρατίας. Αν έχουμε ακόμη Δημοκρατία...
Στο μεταξύ σημερινό δημοσίευμα του antinews που υπογράφει ο Βασίλης Ζήσης θέλει τον Αλέξη Τσίπρα, τον Κουβέλη και την Ντόρα Μπακογιάννη να ετοιμάζουν –χωρίς να προηγηθούν εκλογές-κυβέρνηση εθνικής ενότητας. Ιδού το σχετικό άρθρο>

Θυμάστε πριν από λίγες ημέρες τη Ντόρα που δήλωνε ότι «είμαι πεισματάρα και θα παλέψω για να γίνω πλειοψηφικό ρεύμα», με αποτέλεσμα πολλοί να αναρωτηθούν αν την βάρεσε στο κεφάλι η πολιτική μοναξιά εκεί στη ΝΔ;  Κάθε άλλο παρά …”κουζουλάθηκε” έλεγαν τότε στενοί συνεργάτες της. Και εξηγούσαν ότι η αναφορά της σε «πλειοψηφικό ρεύμα» αφορούσε την πάγια θέση της για την αναγκαιότητα ευρύτερης σύνθεσης των πολιτικών δυνάμεων, ειδικά σε μια εποχή σαν τη σημερινή, “αντί να σκοτώνονται τα κόμματα μεταξύ τους”.
Με άλλα λόγια πίσω από τις λέξεις κρύβεται ο Αλέξης, που έλεγε και το παλιό τραγουδάκι των Olympians. Ο Αλέξης και οι άλλες δημοκρατικές δυνάμεις με τις οποίες η Ντόρα θέλει να γίνει πλειοψηφικό ρεύμα. Για να ανατρέψουν την σημερινή κυβέρνηση – δηλαδή τον προαιώνιο εχθρό της Αγίας Οικογένειας, τον Σαμαρά – και να σχηματισθεί μια κυβέρνηση μεγάλου συνασπισμού με δυνάμεις από τη ΝΔ, το ΣΥΡΙΖΑ, την ΔΗΜΑΡ κλπ.
Δεν το πιστεύετε; Και όμως είναι αλήθεια. Λες και δεν κατάλαβαν η κ. Ντόρα και ο μπαμπάς της, που κρύβεται πίσω από όλα αυτά, ότι ο κόσμος της Νέας Δημοκρατίας έκλεισε οριστικά στην οικογένειά τους την πόρτα. Λες και πρέπει κάθε τρεις και λίγο να βλέπουμε τα φαντάσματα του παρελθόντος να μας το παίζουν σωτήρες της Ελλάδας.
Με μια έννοια τα πράγματα είναι …απλά. Ο Αλέξης Τσίπρας ξέρει πλέον ότι δεν θα κυβερνήσει. Όχι μόνον δεν μπορεί να ξεπεράσει τη ΝΔ του Σαμαρά, παρά τα σκληρά μέτρα που αναγκάσθηκε να πάρει, αλλά και όταν το καταφέρνει σε κάποιο γκάλοπ οι διαφορές είναι στα όρια του στατιστικού λάθους. Αυτό σημαίνει ότι δεν μπορεί να πείσει ευρύτερες μάζες και η μεγαλύτερη απόδειξη γι αυτό είναι η κόπωση του μαζικού κινήματος όπως δείχνουν όλες οι κινητοποιήσεις. Που να βρίσκεται  άραγε εκείνη η μεγάλη λαϊκή έκρηξη που υπόσχονταν για τον Σεπτέμβριο; Έτσι οι ελπίδες του Τσίπρα να κυβερνήσει κρέμονται πλέον από την …Αγία Οικογένεια και την εκ των έσω υπονόμευση του Σαμαρά.
Θυμάσθε τις έντονες αντιδράσεις ορισμένων στη ΝΔ για την θεωρία των «δύο άκρων»; Δεν ανήκαν μόνο στον κύκλο της Αγίας Οικογένειας που της χαλούσε την σούπα, αλλά προέρχονταν και από το λεγόμενο στρατόπεδο των “καραμανλικών” , όπως ο περίφημος Αντώναρος  που ήταν πάντα υπέρ των συναινετικών λύσεων. Θα θυμάσθε εξάλλου τον πρώην υπουργό Εσωτερικών Ε. Στυλιανίδη που στις αρχές Σεπτεμβρίου έθεσε από το  twitter το συγκλονιστικό ερώτημα «Τί έρχεται το Νοέμβριο;».
Δεν ξέρουμε τι θα έρθει τον Νοέμβριο και αν εννοεί μια κυβέρνηση μεγάλης συνεργασίας. Να μην ξεχάσουμε επίσης ότι και ο Αντώναρος την προηγούμενη Κυριακή έγραφε στο twitter ότι κάτι θα γίνει τις επόμενες τρεις εβδομάδες. Η μία πέρασε Ευάγγελε, να περιμένουμε τις άλλες δύο ή να περάσουμε ήσυχα το τριήμερο;
Προφήτες δεν είμαστε για να ξέρουμε τι θα συμβεί. Αυτό που γνωρίζουμε σχεδόν μετά βεβαιότητας είναι ότι αν ο Αντώνης Σαμαράς  «πιάσει» τον Δεκέμβριο, με πλεόνασμα και χωρίς νέα μέτρα, τότε δεν θα μπορεί να τον …πιάσει κανένας. Θα ακολουθήσει η ελληνική προεδρία στην ΕΕ, η αποχώρηση της Τρόϊκας με την λήξη του Μνημονίου και η απελευθέρωση της κυβέρνησης Σαμαρά για να εφαρμόσει τις δικές της πολιτικές.
Γι αυτό βλέπουμε να προκαλείται όλη αυτή η πολιτική αστάθεια αυτές τις ημέρες. Για παράδειγμα, τον ΣΥΡΙΖΑ να προσπαθεί να αποσταθεροποιήσει την συγκυβέρνηση με τα υποβρύχια, τη Ντόρα και την οικογένεια της να μας τρελαίνουν στις δηλώσεις και το ίδιο να κάνουν οι γνωστοί αντιφρονούντες της κοινοβουλευτικής ομάδας της ΝΔ. Ό,τι είναι να γίνει πρέπει να γίνει τώρα.
Θα θυμάστε άλλωστε τον κυρ Φώτη να δηλώνει επανειλημμένως ότι ο πρωθυπουργός μπορεί να αλλάξει από αυτήν την Βουλή χωρίς να γίνουν εκλογές (στις οποίες δεν θα εκλεγεί σχεδόν μετά βεβαιότητας). Την θέση του αυτή υιοθέτησε πρόσφατα και ο κ. Παπαδημούλης του ΣΥΡΙΖΑ οπότε τι χρεία άλλων αποδείξεων έχουμε;
Έχουμε γράψει και άλλη φορά ότι τα υλικά της αποστασίας είναι παλαιά και δεν υπάρχει καμία φαντασία στη συνταγή. Ο κυρ Φώτης, αποτελεί το νέο «μάστερ σεφ» της διαπλοκής με τις προτροπές, γνωστών αρχιμαγείρων της πολιτικής.
Η οικογένεια του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη έχει την πρωτοκαθεδρία και πως θα γινόταν αλλιώς, αφού στόχος είναι ο Αντώνης Σαμαράς. Οι παλαιές αγάπες δεν ξεχνιούνται και κυοφορούνται σχέδια για ανατροπές στο πολιτικό σύστημα, ανεξάρτητα εάν η κατάληξη θα είναι επιτυχής για τους μαγείρους.
Δεν πρέπει επίσης να ξεχνάμε ότι υπάρχει ανοικτή γραμμή του Κουβέλη με το μητσοτακαίϊκο, αλλά και ότι ο εκπρόσωπος τύπου του κόμματος του, ο Ανδρέας Παπαδόπουλος, συνδέεται με την κόρη της Ντόρας Μπακογιάννη, την Αλεξία.
Θυμάστε που γράφαμε ότι το καλοκαίρι όταν αποχώρησε από την συγκυβέρνηση ο Κουβέλης είχε επιδιώξει να πείσει για πρωθυπουργό τον πρώην δικαστικό και πρώην Πρωθυπουργό, Παναγιώτη Πικραμμένου. Δεν του έκατσε τότε του κυρ Φώτη, καθώς ο Πικραμμένος αρνήθηκε.
Προσέξτε κι αυτό: «Στην πολιτική ελάχιστα πράγματα αποκλείονται. Και η πιθανότητα μιας μελλοντικής κυβερνητικής συνεργασίας με το ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι μέσα σ΄ αυτά. Θα πρέπει όμως να σας πω ότι πήραμε μαθήματα από τη συμμετοχή μας στην κυβέρνηση. Η προγραμματική συμφωνία θα είναι πλέον για μας όρος απαράβατος. Όχι γενικότητες και εκθέσεις ιδεών αλλά σχέδιο, με χρονοδιαγράμματα και στόχους. Κι εκεί φοβάμαι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ, για να συνεργαστεί μαζί μας, θα χρειαστεί να εγκαταλείψει τους σημερινούς του προσανατολισμούς, που είναι έξω από τη δική μας πολιτική σκέψη και τις πολιτικές του πρακτικές, με τις οποίες εμείς δεν έχουμε καμιά σχέση. Είναι εφικτό; Για την ώρα όχι!»
Αυτή την απάντηση έδωσε ο γραμματέας της ΔΗΜΑΡ, Σπύρος Λυκούδης, στην ερώτηση αν θα συνεργάζονταν με τον ΣΥΡΙΖΑ για σχηματισμό κυβέρνησης. Ήξεις αφήξεις, αλλά στην ουσία η ΔΗΜΑΡ βλέπει πλέον με καλό μάτι μια συνεργασία με τον Τσίπρα.
Κι αναρωτιόμαστε. Αν αυτό δεν είναι πολιτικός καιροσκοπισμός τότε τι είναι; Μέχρι πριν από τρεις μήνες η ΔΗΜΑΡ συνεργάζονταν με τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ και στο κόμμα του κ. Κουβέλη ήταν λάβροι κατά του ΣΥΡΙΖΑ. Τι άλλαξε τώρα και φλερτάρουν με την Κουμουνδούρου;
Αλλά έχουμε και μια απορία. Όσοι εντός της δεξιάς παράταξης εξυφαίνουν σενάρια αποστασίας και αποσταθεροποίησης έχουν καταλάβει τι πάνε να κάνουν; Δηλαδή θα σχηματίσουν κυβέρνηση με τον… υποψήφιο για πρόεδρο της ΕΕ, κ. Τσίπρα και τα ακροαριστερά του γιουσουφάκια τύπου Διαμαντόπουλου;
Μήπως μετά τον σχηματισμό κυβέρνησης θα κάνουν και… ειδικά δικαστήρια κατά των προηγούμενων κυβερνήσεων, όπως άλλωστε θέλει ο Τσίπρας;
Μήπως να μας πουν όλοι αυτοί οι αυτόκλητοι σωτήρες ποιον θα ορίσουν για πρωθυπουργό; Διότι ακούγονται πολλά τα οποία και που τα ακούμε μας πιάνει τρέλα. Ακόμη και ο… Σημίτης που λέει ο λόγος είναι καλύτερος από τα πρόσωπα που χτίζουν πρωθυπουργικό προφίλ και την έχουν στημένη στον Σαμαρά ο οποίος τους έχει κάνει ανθρώπους.
Και τέλος, μήπως να μας πει η Αγία Οικογένεια που σχεδιάζει τέτοιες εκτροπές, πώς θα ελέγξει στη συνέχεια τους δεξιούς ψηφοφόρους; Διότι μια σύμπραξη με τον Τσίπρα θα σημάνει τη διάλυση της ΝΔ και να μας το θυμηθείτε.kourdistoportocali