Τρεις συλλαβές εύκολες στην εκφορά τους, δύσκολα όμως κατακτήσιμες. Γιατί για να μπορείς να άγεσαι και να γράφεσαι με εκείνο το περιβόητο «Κ» το κεφαλαίο, δεν αρκεί μόνο να θεατροποιείς τη λέξη. Πρέπει να τη στιγματίσεις στο πετσί σου με δάκρυα και πόνο.
Η Κυρία είναι τίτλος μοναχικός, με μόνο υποζύγιο την αξιοπρέπεια. Δε στριμώχνεται μέσα στη συνάφεια του κόσμου, δεν περιφέρεται σαν αξιοθέατο τσίρκου, προσκαλώντας τον κόσμο να κόψει εισιτήριο σε θέαμα πρώτης προβολής.
Δεν πρόκειται για υπερήρωα, δεν πρόκειται για κανένα γκομενάκι της σειράς που επιδιώκει ν᾽ αναβαθμιστεί σε δύσκολο δόλωμα, μπας και ρεφάρει με μια σχέση στο Facebook status της.
Κυρία θα πει άνθρωπος. Ένας άνθρωπος που δε διστάζει να δίνεται ολοκληρωτικά σε αυτόν που επιλέγει να έχει δίπλα της. Διεκδικεί, εξαντλεί περιθώρια κι αν αξίζει τον κόπο, δημιουργεί καινούργια.
Μια αληθινή Κυρία θα σε αγαπήσει για αυτό που είσαι. Θα γράψει στα παλιά της τα παπούτσια και το αμάξι σου, και τα λεφτά σου και ό,τι άλλο μοστράρεις στον κόσμο για να φουλάρεις τη ματαιοδοξία σου.
Για αυτήν είσαι τέλειος απλά φορώντας το φθαρμένο τζιν και το χαμόγελό σου. Της αρκεί μια βόλτα στην παραλία, δυο κουβέντες καρδιάς κι ένα τρυφερό φιλί καθώς θα τη γυρνάς σπίτι.
Μια Κυρία δε θα μπορέσει ποτέ να είναι η «κυρία του κυρίου». Είναι κυρία του εαυτού της. Δε στέκεται σαν γλαστρούλα δίπλα σου, μονάχα σε συνοδεύει. Έχει προσωπικότητα και αυτήν προβάλει. Για αυτό και θέλει έναν άντρα σίγουρο δίπλα της, που δε θα φοβάται μήπως καπακωθεί, που δε νιώθει δίπλα της λίγος.
Είναι απαιτητική και δεν κάνει εκπτώσεις. Θα ζητήσει όσα της αξίζουν αλλά θα δώσει περισσότερα απʾ όσα εσύ θα τολμούσες να ονειρευτείς. Έτσι έχει μάθει.
Θα σπάσει για σένα σε χίλια κομμάτια αλλά δε θα επιτρέψει να της κλέψεις ούτε ένα. Ή θα την αγαπήσεις όπως ακριβώς είναι ή θα τη μισήσεις ακριβώς για τον ίδιο λόγο. Δε θα μπει στη διαδικασία να αλλάξει, δε θα σου αφήσει το παραμικρό περιθώριο να την ψαλιδίσεις και να τη φέρεις στα μέτρα σου.
Δε θα σε εκμεταλλευτεί, δε θα καταφύγει σε παιχνίδια ύπουλα. Έχει μάθει να είναι γυναίκα κι όχι γατούλα του σαλονιού που θα γουργουρίσει στα πόδια σου, περιμένοντας να τη χαϊδέψεις.
Μια Κυρία αναγνωρίζει τα λάθη της και ξέρει να μετανιώνει έμπρακτα για αυτά. Δε θα υψώσει μύτη, δε θα φορέσει τον εγωισμό καπέλο, δε θα μπλέξει με τερτίπια για να βγει από πάνω και να σε κάνει να παρακαλέσεις. Έχει τη δύναμη να σε έχει του χεριού της, αλλά δε θα δεχτεί να σε δει στα γόνατα.
Όταν, λοιπόν, την ακούσεις να χτυπάει το κουδούνι για να ζητήσει συγγνώμη, μη φερθείς σαν μαλάκας. Μην τολμήσεις να βάλεις την αλαζονεία πάνω από την αγάπη σου, μη διανοηθείς να το παίξεις ψευτόμαγκας για να πάρεις ικανοποίηση.
Όσο εύκολα σέρνει τα βήματά της ως την πόρτα σου, άλλο τόσο παίρνει φόρα και την κλείνει. Δεν είναι από εκείνες που ζητιανεύουν τον έρωτα, δεν είναι από εκείνες που έχεις την πολυτέλεια να επιλέγεις και να απορρίπτεις σύμφωνα με τις διαθέσεις σου.
Κυρία θα πει μάγκας γένους θηλυκού. Μάγκας από εκείνους που τραβούν μόνοι τους το σταυρό και δεν ασχολούνται να ψάξουν για φταίχτες. Είτε έχει ένα παιδί στην αγκαλιά, είτε κρατά την καρδιά της στα χέρια, ραγισμένη ή σπασμένη, θα βρει τη δύναμη να στερεώσει τα πόδια της και να περπατήσει στην ευθεία.
Θα σφίξει τα δόντια στη δυσκολία, θα κόψει τα χείλη σαλεμένη από τον πόνο της απώλειας αλλά θα προχωρήσει. Θα φορέσει μπροστά στον κόσμο το πιο λαμπερό και φωτεινό πρόσωπο και μόνο όταν θα πάει να ξαπλώσει βράδυ στο κρεβάτι της, θα επιτρέψει στον εαυτό της να λυγίσει.
Στα στενά τετραγωνικά της κρεβατοκάμαράς της θα αφήσει το λυγμό να ξεσπάσει και το πρωί, σαν να μην έχει γίνει τίποτα, θα βγει στο φως να διεκδικήσει τη ζωή της.
Δεν την τρομάζει η μοναξιά, δεν αναζητά ένα κορμί να ζεσταίνει το δικό της. Δεν αφήνει να την καταπίνει η ανάγκη της να ανήκει κάπου. Ή θα βρει εκείνο που πραγματικά την ολοκληρώνει ή θα σμιλέψει τα παράταιρα κομμάτια της ώστε να γίνει από μόνη της ολόκληρη.
Είναι δύσβατος ο δρόμος της, γεμάτος αγκάθια και στροφές απότομες, μα αυτό δεν τη φοβίζει. Έχει τη σιγουριά και τη δύναμη να φτιάξει την τύχη της, ακόμα κι αν αυτή της γυρνάει την πλάτη στα δύσκολα.
Μια Κυρία παραμένει όμορφη ακόμη κι όταν τα χρόνια περνούν βάναυσα από πάνω της. Κι ας της αφήσουν σημάδια και ρυτίδες γύρω από τα μάτια. Εκείνη θα συνεχίσει να λάμπει γιατί, κάνοντας τον απολογισμό, θα ξέρει πως έπιασε τη ζωή από τα μαλλιά και την έφερε βόλτα. Μόνη. Χωρίς κάποιον να τη στοιβάξει στους ώμους.
Λένε πως είσαι ό,τι δηλώνεις κι είναι πολλές αυτές που αγοράζουν τίτλους τιμής από τα πανέρια της λαϊκής για να κάνουν εφέ ή για να παραστήσουν κάτι το σπουδαίο.
Το μαγικό, όμως, με μια αυθεντική του είδους, είναι πως η ίδια δεν έχει ιδέα πόσο κυρία είναι στα αλήθεια. Και εδώ που τα λέμε, δε χρειάζεται να το αποδείξει.
Μιλάει για αυτήν η ιστορία της και ο τρόπος που περπατά με το κεφάλι ψηλά. Μιλάει αντί για εκείνη, η νοσταλγία με την οποία τη θυμούνται όσοι, ηλίθια, την έχασαν.
Της Έλενας Φλώρου-anapnoes
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου