Παντελής Μπούμπουρας: Οι Έλληνες που φεύγουν από την Ελλάδα είναι διψασμένοι να ανέβουν λίγο παραπάνω…

tokarfi.gr

Οι Έλληνες του εξωτερικού φημίζονται για την αγάπη τους στην χώρα μας αυτό είναι γεγονός. Ο επιχειρηματίας της Οδησσού Παντελής Μπούμπουρας είναι φωτεινό παράδειγμα καθώς με άδολα αισθήματα προσπαθεί για το καλό της χώρας όντας Πρόεδρος των Ελλήνων Επιχειρηματιών της
Ουκρανίας και εκτός αυτού βοηθά το ελληνικό στοιχείο και τα μικρά ελληνόπουλα που βιώνουν τον πόλεμο στα χωριά της Μαριούπολης στην Ουκρανία. Παράλληλα δεν παύει να ενδιαφέρεται για την ανάδειξη του πολιτισμού μας με την πρωτοβουλία δημιουργίας ελληνικού πάρκου απέναντι από το τούρκικο στην Οδησσό και όλα αυτά με ίδιους πόρους. Μπορεί η κρίση να σκληραίνει τις καρδιές των ανθρώπων και να αμβλύνει την ψαλίδα κοινωνικής ανισότητας αλλά όσο υπάρχουν άνθρωποι με «ψυχή» και «θέλω» η ελπίδα ζωντανεύει.
Επίτιμος Πρόξενος Κριμαίας, πρόεδρος του διοικητικού συμβουλίου του παραρτήματος της Φιλικής Εταιρείας στην Οδησσό, πρόεδρος των Ελλήνων επιχειρηματιών στην Ουκρανία.. Μιλήστε μου για αυτούς τους τίτλους και τι σημαίνει ο καθένας για εσάς.
Επίτιμος Πρόξενος είναι μία τιμή που μου έκανε η πατρίδα. Αυτή τη στιγμή είμαι Πρόξενος χωρίς προξενείο, γιατί κατέλαβαν οι Ρώσοι αυτή την περιοχή και μας διώξανε από εκεί. Έτσι δεν μπορώ να δουλέψω στην Κριμαία. Ελπίζω, εύχομαι και πιστεύω να καταλάβουν το λάθος και η Κριμαία να ξαναγυρίσει στην Ουκρανία σύντομα. Σαν Πρόεδρος των ελληνικών επιχειρήσεων προσπαθώ να κρατήσω ζωντανό αυτό το σύνδεσμο αν και είναι πάρα πολύ δύσκολο καθώς τα προβλήματα στην Ελλάδα είναι φοβερά και γίνεται μια τρομακτική προπαγάνδα κατά της Ουκρανίας. Πολλοί Ουκρανοί που θα μπορούσαν να επενδύσουν ειδικά στον γεωργικό τομέα και να έχουν πολύ καλά αποτελέσματα, το εγγυώμαι εγώ αυτό, να πάρουν 2-3-5.000 στρέμματα και να τα καλλιεργήσουν και να υπήρχε 30-50% κέρδος το χρόνο για την Ελλάδα. Είναι πολύ δύσκολη η δουλειά αυτή που κάνω από τη θέση του προέδρου με μικρό αποτέλεσμα αλλά η ελπίδα πεθαίνει τελευταία και ελπίζω κάποιες ελληνικές εταιρίες να αρχίσουν να δραστηριοποιούνται στην Ουκρανία. Όσο για τη Φιλική Εταιρία δοξάζω το Θεό που μου έδωσε τη τιμή να είμαι Πρόεδρος του διοικητικού συμβουλίου στην Οδησσό στην ελληνική πλατεία που τη θεωρώ ιερό μέρος για την Ελλάδα, γιατί εδώ ξεκίνησε η ιδέα να απελευθερωθούμε από τον τούρκικο ζυγό. Προσπαθώ να κάνω ότι μπορώ μαζί με τον Πρόεδρο του παραρτήματος στην Ελλάδα κ. Κωνσταντίνο Τσουκαλά για τη Φιλική Εταιρεία και να γίνει γνωστή σε όλο τον κόσμο. Ακόμα είμαι Πρόεδρος του γκρουπ Gefest που ασχολείται κατά 90% με κατασκευές κτιρίων 10-20-50-100.000 τ.μ.. Το τελευταίο συγκρότημα που ξεκινήσαμε τώρα είναι 120.000 τ.μ.. Όσον αφορά την Ελλάδα προσπαθώ στην πατρίδα μου τη Λήμνο που είναι παραμελημένη να κάνω δύο ξενοδοχεία. Έχω δουλειές και σε κάποια άλλα ευρωπαϊκά κράτη όπως στη Γερμανία, την Ουγγαρία και την Αυστρία.
Οι Έλληνες που φεύγουν από την Ελλάδα είναι διψασμένοι να ανέβουν λίγο παραπάνω με καλύτερες συνθήκες ζωής για τον εαυτό τους και τις οικογένειές τους. Νομίζω ότι το 90% αυτών τα έχει καταφέρει σε όλο τον κόσμο. Αυτό έχει αποδείξει η ιστορία μας. Εμείς ξεκινήσαμε κάποτε από τα χωριά μας, οι γονείς μας παρείχαν τα απαραίτητα και εγώ είχα υπέροχους γονείς και συνεχίσαμε να ανεβαίνουμε. Τώρα τα παιδιά μας με αυτό το ψεύτικο χρήμα ανεβήκαν και ζούσαν μία καλή ζωή και όταν αναγκαστείς μετά να περνάς άσχημα αυτό κοστίζει δέκα φορές περισσότερο από το να είσαι φτωχός. Όταν είσαι φτωχός κάθε βήμα που κάνεις μπροστά το απολαμβάνεις όταν όμως είσαι στο δέκατο όροφο και τελικά βρεθείς στο υπόγειο θέλει τεράστια δύναμη να ξεκινήσεις. Αυτή είναι η διαφορά με τα παιδιά μας και πρέπει η πολιτεία να τα στηρίξει αλλά δυστυχώς οι νέοι φεύγουν στο εξωτερικό και αυτό είναι η καταστροφή της Ελλάδας. Μου θυμίζει το 1965 που άρχισε στη Λήμνο μία φυγή και όταν ο πατέρας μου πήγε στη Γερμανία εγώ έγινα φανατικός αντιδεξιός χωρίς να ξέρω τίποτα από πολιτική γιατί έχασα για 5 χρόνια τον πατέρα μου. Μετά από πολύ μεγάλο αγώνα καταφέραμε να βρεθούμε όλοι μαζί στην Αθήνα και ξεκινήσαμε από την αρχή και δόξα τω Θεώ όλα πήγαν καλά. Ο γιος μου, ο μικρός που τελείωσε οικονομολόγος στην Ελλάδα ήθελε να πάει στο Μπράιτον να δουλέψει και του λέω «δεν θα πας πουθενά, πρώτον θα σου δώσω εγώ μισθό και δεύτερον η Ελλάδα σου έδωσε καθηγητές πρέπει να γυρίσεις τα λεφτά πίσω.». Από όλες τις πλευρές είναι έγκλημα αυτό που γίνεται πρέπει να σταματήσουμε να χάνουμε το αίμα μας-τα παιδιά μας, Δεν ξέρω τι θα κάνουν οι πολιτικοί, ας σπάσουν το κεφάλι τους.
Κατεβαίνω τακτικά στην Ελλάδα και βλέπω ότι ο Έλληνας δεν πονάει για τη Ελλάδα γίναμε ανθέλληνες. Οι Έλληνες διπλωμάτες από τους 100 που γνώρισα οι 5 να αγαπούσαν την Ελλάδα οι άλλοι αγαπούσαν μόνο τον εαυτό τους. Ο Έλληνας είναι εναντίον της πατρίδος του. Δεν ακούω να μιλάνε για το πώς θα ανοίξουν δουλειές στην Ελλάδα αλλά το πως θα αλλάξουν καρέκλες για να κάτσουν άλλοι. Δεν έχουν καταλάβει ότι δεν έχει σημασία να κάθεσαι σε μία καρέκλα που δεν έχει αντικείμενο. Εδώ στην Ουκρανία μαθαίνουν 3.000 παιδιά ελληνικά. Εμένα με ενδιαφέρει πως θα διαχειριστούν αυτά τα παιδιά να γίνουν 6.000. Υπάρχει παντελής αδιαφορία πρώτα ερχόντουσαν βουλευτές, πρόεδροι τώρα μας έχουν ξεχάσει. Όλοι οι Έλληνες του εξωτερικού είμαστε 17 εκατομμύρια και δεν μας δίνουν τη δυνατότητα να φέρουμε λεφτά στην Ελλάδα. Μόνο από τη Ρωσία και την Ουκρανία επειδή δεν είναι οργανωμένοι στην Ελλάδα και δεν δίνουνε βίζες χάνουμε περίπου 1 δις έσοδα από τον τουρισμό. Εμείς δεν βοηθάμε τον εαυτό μας.
Ποιες οι δυσκολίες και οι ποιες οι επιτυχίες της ζωής σας;
Η μεγαλύτερη επιτυχία στη ζωή μου είναι ότι έχω κάνει μία καλή οικογένεια, έχω τη γυναίκα μου, τα τρία μου παιδιά και ένα εγγονάκι. Ιδανικές οικογένειες δεν υπάρχουν αλλά κατάφερα να κάνω μία πάρα πολύ καλή οικογένεια. Το ότι κατάφερα να κάνω μία εταιρία και να δίνω δουλειά στον κόσμο, να βοηθάω όσο μπορώ φτιάχνοντας ένα ελληνικό πάρκο και τα ελληνόπουλα παιδάκια που είναι στον πόλεμο στην Μαριούπολη όλα αυτά για μένα είναι τεράστια ευτυχία. Οι δυσκολίες ήταν διάφορες όταν ο μικρός μου γιος ήταν άρρωστος και έπρεπε να φύγω να έρθω εδώ για δουλειά και η γυναίκα μου έλεγε «μη φύγεις». Αυτά μένουν αξέχαστα αλλά σε κάνουν πιο σκληρό στη ζωή. Όταν η οικογένεια είναι χωρισμένη στα δύο είναι τεράστια δυσκολία. Όλα τα άλλα που λένε για μαφία στην Ουκρανία εγώ τα προσπερνώ, μαφία δεν είδα είκοσι χρόνια τώρα.
Πατριώτης με αγάπη για τον Ουκρανικό λαό. Πως προέκυψε αυτό το ενδιαφέρον προσφοράς;
Πριν πέντε χρόνια άρχισε η Ελλάδα να μην αισθάνεται πολύ καλά τότε μείνανε πολύ γνωστοί χωρίς βοήθεια. Η Ουκρανία με στήριξε, με βοήθησε και έγινα κάποιος στην Οδησσό. Πρέπει και εγώ κάτι να ανταποδώσω. Αυτή τη στιγμή είμαι πατριώτης Ουκρανός, δηλαδή αν μου ζητήσουν να πολεμήσω παρά την ηλικία μου θα το κάνω με πολύ ευχαρίστηση. Είναι η δεύτερή μου πατρίδα, δεν μπορώ να σκεφτώ ότι θα φύγω και δεν θα ξαναέρθω.
Ποιες οι ομοιότητες Ελλάδας – Ουκρανίας; Κάθε πότε επισκέπτεστε τη χώρα μας και τι σας λείπει;
Κάθε 1,5-2 μήνες επισκέπτομαι τη χώρα μας. Για μένα αυτό που έπαιξε μεγάλο ρόλο είναι ότι και οι δύο λαοί είναι ορθόδοξοι. Δεν είμαι φανατικός αλλά αν είσαι δίπλα σε ορθόδοξους αισθάνεσαι ότι είσαι στο σπίτι σου. Μετά το ότι ήρθα στην Οδησσό που έχει τεράστια ελληνική ιστορία, με ελληνικό δρόμο και πλατεία. Μου λείπουν πολλά από τη χώρα μας όπως τώρα που έχει μείον 10 μου λείπει ο ήλιος. Η Ελλάδα είναι άλλο πράγμα. Δεν υπάρχει δεύτερη Ελλάδα πουθενά στον κόσμο, για αυτό μας ζηλεύουν όλοι και είναι λογικό με την ιστορία που έχουμε και το σημείο που είμαστε.

Μιλήστε μου για το ελληνικό πάρκο που δημιουργείτε;


Πριν 2,5 χρόνια ο πρώην δήμαρχος Οδησσού υπέγραψε με τους τούρκους ότι θα γίνει τούρκικο πάρκο σε κεντρικό σημείο της Οδησσού δίπλα στις σκάλες Ποτέμκιν που ξεκίνησε η επανάσταση.

Όταν ξεκίνησαν να το στήνουν λέω δεν γίνεται μέσα εδώ να μην υπάρχει ελληνικό πάρκο. Βέβαια να ξέρεις ότι τους τούρκους διπλωμάτες τους σέβομαι γιατί για την πατρίδα τους κάνουν τα πάντα.

Με προσπάθεια κατάφερα να εγκρίνει το συμβούλιο της πόλης να πάρω 50 στρέμματα και να κάνω το ελληνικό πάρκο. Έτσι από τη μια μεριά θα είναι το τούρκικο πάρκο και από την άλλη πιο μεγάλο και πιο ωραίο το ελληνικό.

Εδώ είναι η πόλη θαύμα ζουν 100 φυλές, δεν θα υπάρχει αλλού στον κόσμο αυτό. Το πάρκο θα έχει ένα ύφος που θα αναδεικνύει την ιστορία της Οδησσού και ελληνικά κομμάτια ιστορίας. Το ποσό στο οποίο ανέρχεται είναι 3 εκατομμύρια ευρώ.

Συντηρείτε 100 Ελληνόπουλα στη Μαριούπολη, πως ξεκίνησε αυτή σας η κίνηση;
Αυτό ήταν ένα πρόγραμμα μέχρι το Δεκέμβρη. Εκεί υπάρχουν 150.000 Έλληνες.
Τώρα ετοιμάσαμε του 2017 όπου έγινε καταγραφή για όλα τα ελληνικά σχολεία που υπάρχουν εκεί, τις ανάγκες που έχουν από κατασκευή στεγών μέχρι παροχή φαγητού, αν δουλεύει η θέρμανση, δημιουργία κουζινών, φάρμακα για τα παιδιά έως το τέλος της σχολικής περιόδου. Την άλλη βδομάδα τους φέρνω τριάντα τόνους ελληνικά μανταρίνια και πορτοκάλια.
Στα σχέδιά σας είναι το χτίσιμο ενός ελληνικού σχολείου στην Οδησσό και μίας έδρας πανεπιστημίου ελληνικής φιλολογίας ώστε ουκρανοί να διδάσκονται και να διδάσκουν την ελληνική φιλολογία. Σε ποιο στάδιο βρίσκεται η δημιουργία τους;
Το σχολείο συμφωνήσαμε με τον κ. Τσίπρα να το κάνουμε δώρο στην πόλη γιατί αυτή η πόλη γέννησε τον Μαρασλή. Υποσχεθήκαμε 4.000 τετραγωνικά. Ο δήμος ψάχνει για το οικόπεδο. Μόλις βρεθεί θα κάνω μία μελέτη την οποία θα την δείξουμε σε όλους τους εφοπλιστές που έχουν γραφεία στην Οδησσό. Το έργο αυτό κοστίζει γύρω στα 5 εκατομμύρια ευρώ και δεν μπορώ να τα κάνω όλα μόνος μου, ελπίζω να τους αγγίξω στον πατριωτισμό ώστε να το χτίσουμε. Αν δεν γίνει αυτό επειδή δώσαμε το λόγο μας θα το κατασκευάσω μόνος μου βέβαια θα είναι δύσκολο για μένα αλλά θα το φτιάξω.
Όσο για το Πανεπιστήμιο θα φτιάξω μία νέα πτέρυγα σε ήδη υπάρχον πανεπιστήμιο όπου θα μαθαίνονται διάφορες γλώσσες όπως τούρκικα, αραβικά, κινέζικα αλλά εκεί θα υπάρχει και ελληνική έδρα που οι φοιτητές θα διδάσκονται την ελληνική γλώσσα και κουλτούρα.
Πως βλέπετε την τραγική περίοδο που βιώνει η χώρα μας;
Πριν από λίγες μέρες που ήμουν στην Αθήνα είπα στον οδηγό μου κάνε μία βόλτα μέσα στην Αττική για τρεις ώρες. Παλιά όταν ήμουν στεναχωρημένος έπαιρνα το αυτοκίνητο έκανα μία βόλτα και όπου έβλεπα πολυκατοικία με κόκκινο τούβλο έλεγα εδώ υπάρχει δουλειά και ζωή, έφτιαχνε η διάθεση και γύρναγα σπίτι. Τώρα δεν βρήκα τίποτα και σκέφτομαι καλά αυτοί που είχαν οικονομίες αλλά οι οικοδόμοι που έχουν τα παιδιά τους στο σχολείο θα έχουν διαλύσει τις οικογένειές τους, πως ζουν; Στεναχωρήθηκα τόσο πολύ που δεν γύρισα σπίτι αλλά πήγα στο αεροδρόμιο και έφυγα. Εγώ ξέρω πως είναι να δουλεύεις γιατί από το 1970 που δούλευα το πρωί στην οικοδομή για δώδεκα χρόνια και τη νύχτα πήγαινα σχολείο. Η κοινωνία βήμα βήμα τα καταφέρε και τώρα μας διαλύσανε τα πάντα. Ελπίζω του χρόνου να είμαστε καλύτερα αλλά δεν το βλέπω.
Ποια τα συναισθήματα που σας γεννά το ελληνικό στοιχείο και η προσφορά προς τον πολίτη;
Δεν υπάρχει μεγαλύτερη ευχαρίστηση στο να βοηθάς μικρά παιδιά και να βλέπω τα μάτια τους να γελάνε. Στην Μαριούπολη και τα εκεί χωριά υποφέρουν έχουν πόλεμο και από τις εφτά η ώρα κλείνουν φώτα και κατεβαίνουν στα υπόγεια. Σε μία πιτσιρίκα 8 χρονών της πήγα 2-3 δωράκια και ένα μαντήλι μετά από δύο μέρες βρήκα ένα γράμμα πάνω στο γραφείο μου με μία φωτογραφία που φορούσε το μαντήλι και μου έγραφε «νιώθω σαν νεράιδα τώρα». Αυτές οι στιγμές δεν αγοράζονται.
Είσαστε το όνειρο κάθε φτωχού μα συνάμα φιλόδοξου ανθρώπου. Τι συμβουλεύετε τους ανθρώπους του μόχθου;
Να μην τους πάρει από κάτω ποτέ στη ζωή, δεν ξέρεις πότε θα αρχίσει το καλό. Και εγώ πολλές φορές κλείνοντας το βράδυ τα μάτια στο κρεβάτι σκεπτόμουν πως ξεκίνησα, που δεν είχα ούτε παπούτσια αλλά ήμασταν ευτυχισμένοι. Να μάθουμε να παίρνουμε χαρά από τα μικροπράγματα και να μην περιμένουμε να γίνουμε όλοι δισεκατομμυριούχοι. Θέλει υπομονή, επιμονή και συνεχή προσπάθεια.
Ποια τα βήματα ενός επιτυχημένου επιχειρηματία;
Καμιά φορά η ζωή τα φέρνει έτσι που τα βήματα πάνε μόνα τους. Εγώ είμαι ένας επιχειρηματίας αλλά όχι επαγγελματίας γιατί βάζω και το συναίσθημα σε αντίθεση με τον Βασίλη το γιο μου που μετράει τα πάντα. Οι επιχειρηματίες πρέπει να είναι προσεχτικοί, γιατί αυτές οι εποχές είναι δύσκολες και το ρίσκο θέλει προσεχτικά βήματα.
Πόσα άτομα έχετε στις επιχειρήσεις σας;
Τώρα 1.300 υπαλλήλους στην Ουκρανία. Ελπίζω στην Ελλάδα σε 2-3 χρόνια να δώσω δουλειά σε 100 ανθρώπους στην πατρίδα μου στη Λήμνο σε ξενοδοχεία που έχω ξεκινήσει. Θα είμαι ευτυχισμένος.
Πλούσιοι και φτωχοί: Ποιος ο τρόπος να κλείσει η ψαλίδα της ανισότητας;
Να γίνουν οι πλούσιοι και όσοι κυβερνούν λίγο πιο άνθρωποι. Οι φτωχοί να καταλάβουν ότι χρειάζονται και οι πλούσιοι. Να υπάρχουν πολύ λίγοι φτωχοί, λίγοι πλούσιοι και όλοι οι άλλοι να έχουν λίγα παραπάνω από όσα χρειάζονται.
Ποιες οι αρχές και οι αξίες που πορεύεστε;
Θρησκεία, πατρίδα, οικογένεια. Μπορεί να σας λέω τυπικά πράγματα όμως αν δεν πιστεύουμε δεν είμαστε άνθρωποι αλλά ζώα, αν δεν αγαπάς την πατρίδα και το σπίτι σου δεν αγαπάς κανένα και η οικογένεια είναι η μεγαλύτερη χαρά που μπορεί να σου δώσει η ζωή.
Ποια τα όνειρά σας;
Να ζήσω πολλά χρόνια, να δω εγγόνια, δισέγγονα και να μαζευόμαστε όλοι μαζί. Αυτό είναι το μεγάλο μου όνειρο.
Πως βλέπετε το μέλλον της χώρας;
Είμαι αισιόδοξος άνθρωπος πιστεύω ότι κάτι θα γίνει και σε σύντομο χρονικό διάστημα θα αρχίσουμε να ξαναγεννιόμαστε. Μην ξεχνάτε και το εθνικό εμβατήριο που λέει «μόνο λίγο καιρό ξαποσταίνει και ξανά προς τη δόξα τραβά» βέβαια τώρα έχουμε πολλά χρόνια και πρέπει το γρηγορότερο να αρχίσει κάτι να γίνεται. Δεν μπορούμε να μείνουμε πολύ στην εντατική.
Ποιο το μήνυμα που στέλνετε στην Ελληνική Βουλή;
Δύο μηνύματα ένα θρησκευτικό ότι άμα βλέπω υπουργούς να μην ορκίζονται στο Ευαγγέλιο καλύτερα να μην πηγαίνουν στη Βουλή. Άμα θέλουνε μπορούν να πιστεύουν στο Βούδα ή να είναι μουσουλμάνοι αλλά όχι άθεοι. Καταλαβαίνετε τη διαφορά; Ο άνθρωπος αν δεν πιστεύει κάπου δεν είναι άνθρωπος για μένα. Δεύτερον έχουν κάνει πολύ λίγα σχετικά με όσα είπαν στο λαό και δεν υπάρχουν δικαιολογίες. Όταν λες κάτι και παίρνεις την κυβέρνηση αυτά που λες πρέπει να τα κάνεις. Δεν εννοώ ότι είναι κακοί, άσχημοι ή όμορφοι αλλά ότι είπαν περισσότερα και έκαναν λιγότερα. Συνέχεια «φταίει η τρόικα» αλλά αυτή υπήρχε, δεν ήρθε τώρα. Αν δεν μπορούν να δώσουν μια ώθηση στην Ελλάδα για να ξανακυλήσει η ζωή δεν ξέρω τι να κάνουν. Ας ενωθούν όλοι μαζί για την Ελλάδα. Δεν δίνουν την ευκαιρία στους Έλληνες να φέρουν λεφτά στην Ελλάδα και προσπαθούν να φέρουν τους κινέζους. Ας πληρώσουμε 10% εφορία και να φέρουμε τα λεφτά. Λέω εγώ να χτίσω ένα σπίτι και μου λέει η γυναίκα μου «μη το χτίσεις γιατί θα πληρώσεις 50% φόρο, αυτό είναι κλεψιά». Τόσα χρόνια δουλεύω, από δέκα χρονών παιδί και θέλω να κάνω ένα ωραίο σπίτι να έχουν τα παιδιά και τα εγγόνια μου. Αν συνεχίσουν έτσι οι καρέκλες τους δεν θα αξίζουν ούτε ένα ευρώ.
Ποιο το μήνυμα ενόψει γιορτών στους Έλληνες;
Εύχομαι υγεία, ειρήνη γιατί εδώ εμείς όταν ακούμε τη λέξη ειρήνη την αισθανόμαστε. Πηγαίνω τακτικά εκεί που σκοτώνονται τα παιδιά και βλέπω με τα μάτια μου πως η ειρήνη είναι ίσως το μεγαλύτερο αγαθό στον κόσμο. Όταν έχεις ειρήνη μπορείς να κοιτάξεις την υγεία σου, τη δουλειά όταν δεν έχεις είναι η απόλυτη καταστροφή. Και υπομονή… η Ελλάδα έχει περάσει πολλά, εδώ είχαμε 400 χρόνια ζυγό και αντέξαμε. Θα περάσει και αυτό σε ένα δύο χρόνια.