Ποιοί δημιούργησαν το χρέος

Τα πεδία με αστεράκι(*) είναι υποχρεωτικά Όνομα: * Email: * Θέμα: Μήνυμα: *

Τέσσερις φορές έχει χρεοκοπήσει η Ελλάδα, από την εποχή που πάλευε να γίνει κράτος μέχρι την περίοδο του κραχ του 1929, επί Ελ. Βενιζέλου. Κι όμως, οι πολιτικές ηγεσίες που κυβέρνησαν τον τόπο, ελάχιστα διδάχθηκαν από την πρόσφατη ιστορία. Μετά τη μεταπολίτευση άρχισαν να αυξάνουν το δημόσιο χρέος με ταχείς ρυθμούς, διακυβεύοντας ουσιαστικά το μέλλον της χώρας.
Του Θ. ΜΑΡΓΑΡΗ Ο Ανδρέας Παπανδρέου ήταν ο πρώτος που έκρουσε τον κώδωνα του κινδύνου, με την περίφημη φράση "ή η Ελλάδα θα φάει το χρέος, ή το χρέος θα φάει την Ελλάδα". Ειχε βέβαια συμβάλει κι αυτός στη δημιουργία του προβλήματος, με την πολιτική ενίσχυσης των ονομαστικών εισοδημάτων που ακολούθησε στη δεκαετία του ΄80. Το 1979, όταν ο Κ. Καραμανλής παρέδωσε την πρωθυπουργία στον Γ. Ράλλη κι έγινε πρόεδρος της Δημοκρατίας, το χρέος ήταν περίπου 35% του ΑΕΠ- πολύ χαμηλότερο από το όριο του 60% που έθετε τότε η Ευρωπαϊκή Ενωση (ΕΟΚ). Δεκα χρόνια αργότερα - κι αφού μεσολάβησαν 10 χρόνια διακυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ - υπερδιπλασιάσθηκε, προσεγγίζοντας το 80%. Επί κυβερνήσεων Παπανδρέου το κράτος δανείζονταν για να δοθούν αυξήσεις σε δημοσίους υπαλλήλους και συνταξιούχους, επιδοτήσεις σε αγρότες και νέους επιχειρηματίες κλπ. Επισήμως, στόχος αυτής της πολιτικής ήταν η ενίσχυση των διαθέσιμων εισοδημάτων και της εγχώριας ζήτησης, ώστε να επιταχυνθεί η αναπτυξιακή διαδικασία. Το αποτέλεσμα της το ξέρουμε... Οι δύο υποτιμήσεις της δραχμής που έγιναν μέσα στην επταετία, "πήραν πίσω" τις αυξήσεις μισθών-συντάξεων, ενώ το χρέος παρέμεινε. Επί συγκυβέρνησης ΝΔ-Αριστεράς και επί οικουμενικής (ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-Αριστερά), η κατάσταση επιδεινώθηκε. Χειροτέρεψε ακόμη περισσότερο επί κυβερνήσεως Μητσοτάκη (1990-1993), όταν -παρά τις σαρωτικές αποκρατικοποιήσεις και τις αυξήσεις φόρων -το δημόσιο χρέος εκτοξεύθηκε σε 110% του ΑΕΠ. Οταν ο Ανδρέας Παπανδρέου επανήλθε στην εξουσία στα τέλη του 1993, διέγνωσε τον τεράστιο κίνδυνο και είπε ότι η μείωση του χρέους είναι "ζήτημα ζωής και θανάτου" για το ελληνικό κράτος. Προσπάθησε και πέτυχε να το κρατήσει στο 110%. Ο Κ. Σημίτης που τον διαδέχθηκε, είναι ο μόνος πρωθυπουργός στη μεταπολεμική ιστορία της χώρας μας, ο οποίος κατόρθωσε να το μειώσει: Το παρέλαβε 110% κι όταν το 2004 παρέδιδε την εξουσία, το δημόσιο χρέος είχε μειωθεί στο 95%. Η ΕΕ και διεθνείς οργανισμοί μιλούσαν για "ελληνικό θαύμα", καθώς η μείωση επετεύχθη σε περίοδο κατά την οποία ξοδεύτηκαν περίπου 11 δισ. ευρώ για τις υποδομές των Ολυμπιακών Αγώνων και πολλαπλάσια ποσά για τη χρηματοδότηση έργων όπως το Μετρό, το νέο αεροδρόμιο, ο οδικός άξονας ΠΑΘΕ, η γέφυρα Ρίου-Αντιρρίου κλπ. Είχαμε ήδη μπει στο ευρώ, τα επιτόκια ήταν χαμηλά και επί Καραμανλή-Αλογοσκούφη το ελληνικό Δημόσιο άρχισε να δανείζεται με ιλιγγιώδεις ρυθμούς. Το χρέος πήγε στο 137,5% του ΑΕΠ - ώσπου βρέθηκε η φόρμουλα της αναδρομικής αναπροσαρμογής του ΑΕΠ, ώστε χρέος και έλλειμμα να φαίνονται χαμηλότερα. Οι αγορές άρχισαν να μας αντιμεωπίζουν με μεγάλη δυσπιστία, όταν ο Γ. Αλογοσκούφης έκανε την περιβόητη "απογραφή", κατηγορώντας την κυβέρνηση Σημίτη για "παραποιημένα" δημοσιονομικά στοιχεία. Τα επιτόκια ανέβηκαν, το κόστος δανεισμού αυξανόταν, οι διεθνείς πιστωτές ζητούσαν περισσότερες διασφαλίσεις. Εντούτοις, με Γ. Αλογοσκούφη και Ι. Παπαθανασίου στο τιμόνι της οικονομίας - κι ενώ η Ελλάδα βρισκόταν πλέον στο "μικροσκόπιο" των αγορών, συνεχίστηκε η τακτική των ψευδών, παραποιημένων στοιχείων. Τα "greek statistics" έγιναν το πιό σύντομο ανέκδοτο, η χώρα περιέπεσε σε πλήρη ανυποληψία, άρχισαν οι έλεγχοι από την ΕΕ και τότε διαπιστώσαμε ότι είμαστε σχεδόν χρεοκοπημένοι. Την πλήρη χρεοκοπία θα την αποφύγουμε. Μόνο και μόνο επειδή είμαστε στην ευρωζώνη και οι εταίροι μας είναι αναγκασμένοι να μας σώσουν - για να μην καταρρεύσει το οικοδόμημα τους.	sofokleous1