Ο πόλεμος της Μαύρης Θάλασσας! Οι προθέσεις των ΗΠΑ και οι δυνατότητες της Ρωσίας

Από

Militaire News

The Saker

[ Ο συντάκτης του άρθρου Αντρέϊ Ραέβσκι (The Saker) είναι Αμερικανός ρωσικής καταγωγής γεω-στρατηγικός αναλυτής, πρώην στέλεχος της ελβετικής μυστικής υπηρεσίας, (από την οποία αποχώρησε με τους Νατοϊκούς βομβαρδισμούς της Γιουγκοσλαβίας), θρησκευόμενος ορθόδοξος Χριστιανός και εκδότης μιας εξαιρετικά πληροφορημένης και κατατοπιστικής ιστοσελίδας, με έδρες στις ΗΠΑ και στην Γαλλία και με διεθνή εμβέλεια και κύρος. Αναγνωρίζεται ως αυθεντία στο είδος του από διεθνώς σεβαστούς σχολιαστές, όπως ο Αμερικανός καθηγητής, συγγραφέας και πρώην υπουργός Πωλ Γρεγκ Ρόμπερτς, ο οποίος συχνά τον επικαλείται στις αναλύσεις του.]

Μετάφραση/εισαγωγή: Μιχαήλ Στυλιανού

Οι τρέχουσες επιχειρήσεις των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ στην περιοχή της Μαύρης Θάλασσας αποτελούν αντικείμενο πολλών εικασιών. Θα ήθελα να κάνω τα ακόλουθα σχόλια για να εκφράσω τις σκέψεις μου. 

Αν αθροίσουμε όλες τις δυνάμεις των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ που εμπλέκονται σε αυτή την επιχείρηση, υπολείπονται του τι θα χρειαζόταν για μια επίθεση στη Ρωσία. Έτσι, με καθαρά στρατιωτικούς όρους, αυτό είναι μόνο ένα θέατρο Kabuki, όχι μια πραγματική απειλή για τη Ρωσία. Και οι Ρώσοι και οι Αμερικανοί διοικητές το γνωρίζουν αυτό. Το κοινό που στοχεύεται είναι ο ουκρανικός πληθυσμός στον οποίο στέλνεται το εξής «μήνυμα»: «Είμαστε εδώ, είμαστε ανίκητοι, σας στηρίζουμε και αν βρεθείτε σε ανοιχτή σύγκρουση/πόλεμο με τη Ρωσία, θα σας προστατεύσουμε» .

 Φυσικά, μια τέτοια δέσμευση δεν γίνεται επίσημα, αλλά μόνο σιωπηρά. Αυτή είναι η ακριβής επανάληψη αυτού που συνέβη στις 08/08/08. Ταυτόχρονα, η πολεμοχαρής υστερία των ουκρανικών μέσων ενημέρωσης εκρήγνυται. Αυτοί οι άνθρωποι σκέφτονται τώρα σοβαρά όχι μόνο να «απελευθερώσουν» το  Ντονμπάς  και να χτυπήσουν τον ρωσικό στρατό, αλλά κάποιοι θέλουν ακόμη και να «απελευθερώσουν» μέρος της ρωσικής επικράτειας. Αυτοί οι ηλίθιοι πραγματικά περιμένουν με ανυπομονησία έναν πόλεμο κατά της Ρωσίας! 

Δεύτερον, πρέπει πάντα να έχουμε κατά νου το εξής κρίσιμο γεγονός: Οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν έχουν ό,τι χρειάζεται για να επιτεθούν στη Ρωσία. Με καθαρά συμβατικούς (μη πυρηνικούς) όρους, οι Ηνωμένες Πολιτείες και το ΝΑΤΟ δεν έχουν τα στρατεύματα στην Ευρώπη για να πραγματοποιήσουν μια ημι-επιτυχή επίθεση στη Ρωσία. Για παράδειγμα, εάν ένα αμερικανικό αντιτορπιλικό εκτοξεύσει τους (παλιούς και αργούς) πυραύλους Tόμαχωκ του στη Ρωσία ή στις ρωσικές δυνάμεις, αυτή η εκτόξευση θα ανιχνευθεί αμέσως και οι υπερηχητικοί πύραυλοι (ή, εναλλακτικά, υποβρύχιες τορπίλες) θα χτυπήσουν τα αμερικανικά πλοία, το Ναυτικό, ακόμη και πριν  τα Tomahawks πλησιάσουν τους στόχους τους. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα για την Κριμαία, όπου η Ρωσία έχει αναπτύξει ένα πολύ σύγχρονο και ολοκληρωμένο σύστημα αεράμυνας ικανό να εκτοξεύει πολύ περισσότερους πυραύλους από αυτούς που μπορούν να εκτοξεύσουν τα αμερικανικά πολεμικά.

 Εάν οι Ηνωμένες Πολιτείες σχεδίαζαν σοβαρά να επιτεθούν στη Ρωσία, θα χρειάζονταν πολλούς μήνες για να προετοιμαστούν για μια τέτοια ιχείρηση. Οι Αμερικανοί δεν είναι ηλίθιοι, το ξέρουν και δεν χρειάζονται μια τέτοια κατάσταση.

 Θεωρητικά, μια «λεπτή» προωθημένη δύναμη μπορεί επίσης να χρησιμεύσει ως «σύρμα παγίδας», αλλά όχι σε αυτήν την περίπτωση: Γιατί να αισθανθούν οι Ρώσοι την ανάγκη να βυθίσουν πλοία που δεν παρουσιάζουν στρατιωτικό κίνδυνο και  που μπορούν ακόμα να  τα βυθίσουν σε λίγα λεπτά; Ομοίως, οι άνθρωποι στο Πεντάγωνο γνωρίζουν ότι ακόμη και αν εξαπέλυαν μια μαζική επίθεση στη Ρωσία, ειδικά μια πυρηνική επίθεση, οι Ηνωμένες Πολιτείες θα έπαυαν να υπάρχουν μέσα σε λίγες ώρες. Και πάλι, οι Ρώσοι και οι Αμερικανοί το ξέρουν αυτό.

 Και, πάλι, το στοχευόμενο κοινό είναι οι αναστατωμένοι Ουκρανοί που τώρα ετοιμάζονται για μια «συντριπτική νίκη επί της Ρωσίας». Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο δεν βλέπω καμία περίσταση στην οποία οι Ηνωμένες Πολιτείες θα επιτίθεντο εσκεμμένα στη Ρωσία (αν και ένα λάθος ή ταχεία κλιμάκωση είναι πάντα πιθανή) και γι’ αυτό θεωρώ αναπόφευκτη μια ουκρανική επίθεση/πρόκληση (οι Ουκρανοί του Κιέβου  δεν έχουν πραγματικά τίποτα να χάσουν).

 Παρεμπιπτόντως, η ΕΕ προετοιμάζεται επίσης για μια τέτοια κατάσταση, δαιμονοποιώντας ήδη τη Ρωσία ακόμη περισσότερο από ό,τι έχει κάνει τις τελευταίες δεκαετίες. Οι 3 χώρες της Βαλτικής + Πολωνία, Ουκρανία βρίσκονται σε κατάσταση πολεμικής υστερίας. Ειδικά οι Πολωνοί που συνειδητοποιούν ότι η έναρξη ενός πολέμου με τη Ρωσία είναι σχεδόν η τελευταία τους ευκαιρία να διατηρήσουν κάποια συνάφεια στην πραγματική Ευρώπη. Και καθώς ο θείος Shmuel πιέζει τους Ευρωπαίους να συμβιβαστούν, υπάρχουν πραγματικά πολύ λίγοι Ευρωπαίοι πολιτικοί που τολμούν να αντιταχθούν στην τρέχουσα λεκτική κλιμάκωση κατά της Ρωσίας (και της Λευκορωσίας). 

Τέλος, η κατάσταση γύρω από τη Λευκορωσία είναι πράγματι πολύ επικίνδυνη, καθώς οποιαδήποτε τοπική βία θα μπορούσε γρήγορα να εμπλέξει λευκορωσικές και πολωνικές δυνάμεις (καθώς και ορισμένες μονάδες του ΝΑΤΟ). Σε αυτή την περίπτωση, οι ενήλικες στο δωμάτιο (Ρωσία και Ηνωμένες Πολιτείες) θα πρέπει να επέμβουν πολύ γρήγορα για να συγκρατήσουν την κατάσταση και να την ηρεμήσουν. Εφόσον δεν πιστεύω ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες θέλουν έναν πόλεμο με τη Ρωσία, νομίζω ότι αυτό ακριβώς θα έκαναν και οι δύο πλευρές. 

Πού πάμε, λοιπόν;  Κατά τη γνώμη μου, προς μια συντριπτική ρωσική στρατιωτική νίκη έναντι οτιδήποτε της στείλουν οι Ουκρανοί, ακολουθούμενη από μια εξίσου συντριπτική πολιτική νίκη των ΗΠΑ επί της ΕΕ και της Ρωσίας.  Οι Ουκρανοί θα χρησιμεύσουν ως τροφή για κανόνια και θα χάσουν και άλλα  εδάφη (πράγμα που θα τους επιτρέψει να απαλλαγούν από έναν πληθυσμό που τους απεχθάνεται και που δεν πρόκιται να ψηφίσει ποτέ υπέρ των Ουκρανο-ναζιστών). Η ΕΕ θα ευθυγραμμισθεί με τον μπάρμπα Shmuel και οι κυβερνώσες τάξεις της αυτοκρατορίες θα επιτύχουν τελικά αυτό που ήθελαν από την αρχή: Μια πολύ τεταμένη αντιπαράθεση με την Ρωσία, την οποία θα εκμεταλλευθούν στην συνέχεια για να κρατήσουν τους Ευρωπαίους ευγενείς και υποταγμένους. Είναι επίσης η τελευταία  διέξοδος που έχει η αυτοκρατορία για να κρατήσει κλειστό τον αγωγό NordStream2.

Ο Πούτιν ανακοίνωσε πως δεν θα διατάξει έκτακτες ρωσικές στρατιωτικές ασκήσεις στην Μαύρη Θάλασσα (κάτι που είχε εισηγηθεί το υπουργείο Αμύνης). Το έκανε για δυο καλούς λόγους, τον ένα επίσημο, τον άλλο λιγότερο:

Ο Επίσημος λόγος: Είμαστε οι φρόνιμοι, δεν θα παροξύνουμε την κατάσταση, όσο είναι δυνατό.

Ο Πραγματικός λόγος.

Καμιά άσκηση δεν είναι απαραίτητη. Κάθε πολεμικό σκάφος/ αεροπλάνο των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ  παρακολουθείται ήδη και οι Ρώσοι μπορούν να το βυθίσουν (ή να το καταρρίψουν) από τις σημερινή θέση τους σε επιφυλακή.

 Η επιχειρησιακή δύναμη του αμερικανικού στόλου στις οθόνες της φρεγάτας Ναύαρχος Essen. l 

Επί πλέον τα αμερικανικά σκάφη ακολουθούνται ήδη από το πυραυλοφόρο καταδρομικό Μόσχα και την φρεγάτα Ναύαρχος ΄Εσσεν, όπως και από πολλά προηγμένα υποβρύχια diesel-électriques πολλαπλών χρήσεων.

Το Κρεμλίνο κάνει ότι μπορεί για να αποκλιμακώσει την ένταση, αλλά χρειάζονται δύο για τον χορό του τανγκό. Η πλευρά που θα έχει τις μεγαλύτερες απώλειες θα είναι η ΕΕ, αλλά αυτή διευθύνεται από πολιτικούς ελαστικούς και ανίκανους, που δεν έχουν καμιά κατανόηση, κανένα όραμα και καθόλου σπονδυλική στήλη. Δεν πρόκειται να επιδράσουν καθόλου στις εξελίξεις.

΄Οσο για τον ουκρανικό λαό, που θα χάσει πραγματικά περισσότερα από όλους, δεν έχει δείξει ουσιαστικά καμιά ικανότητα να πολεμήσει τους ναζιστές στην εξουσία. Αντίθετα, μια εμπόλεμος κατάσταση θα καθιστούσε ακόμη πιο εύκολη για τους Ναζί την εξουδετέρωση της αντιπολίτευσης.

Η ελπίδα δεν πεθαίνει ποτέ, και ίσως ορισμένες συζητήσεις στα παρασκήνια μεταξύ των ΗΠΑ και της Ρωσίας να μπορέσουν να αφοπλίσουν το σημερινό αδιέξοδο, αλλά δεν είμαι αισιόδοξος. Τουλάχιστον ξέρουμε ότι οι ΗΠΑ και η Ρωσία συνομιλούν στο υψηλότερο επίπεδο, πράγμα που είναι προτιμότερο από έναν ένοπλο πόλεμο.

Υπήρξαμε και στο παρελθόν στο χείλος του γκρεμού, θα το ξεπεράσουμε αυτή τη φορά;

Nous avons été au bord du gouffre par le passé, allons-nous le franchir cette fois-ci ?

Αληθινά δεν το ξέρω.

Andrei